• tek değer yargısı para olan, sırf patron olduğu için her çalışanını değişik tekniklerle aşağılamaktan zevk alan işveren....(bkz: şerrefsiz)
  • bunlar genellikle "küçük büyük ne varsa ben yarattım" edasıyla ortalıkta dolanırlar. onlar için önemli olan yaptığınız işin kalitesi ya da içeriği değil, işin ne kadar az paraya mal olabileceğidir. ayaklarını altlarına alıp oturur, sahte bir otorite kurmaya çalışırlar ki bu da onları komik ötesi olmaktan daha başka birşey yapmaz...
    hele bir de kadın ve hiç evlenmemiş ve bir de çirkinlerse hiç çekilmezler. değil ağzınızla, şeyinizle kuş tutup verseniz yaranamazsınız. zira o "şey" onda da vardır ve neden kendi tutamadı diye bu sefer de kıskançlıktan takar kafayı size...
  • en basitinden örnek olarak daha geçenlerde bana, hoparlör yazarken müdahale edip hopörlör yazılacak diye bildiğin fırça atan, insanlıktan değil ama öküzlükten (çok sevgili öküzler, sizden özür dilerim) nasibini sonuna kadar almış birine itaat etmek zorunda olmanın ne kadar acı olduğunu hissettiren yaratıktır. ahh, çoluk çocuk, geçim vs. olmayacak ki, yaradana sığınıp en sağlamından bir yumruğu suratının ortasına geçirip, sikerim seni de işini de demek istediğim patrondur.
  • yaralanmasını bile yeni bir sömürü amacı olarak kullanıp, ölü köpek bakışlarıyla gözlerinizin içine bakarak dudak büken türü de vardır. sizden başka herkesin mazeretini kabul edip, ona kolaylıklar yaratmasına rağmen bir an bile sizin de bir insan olduğunuzu düşünüp halinize hiç mi hiç acımıyorsa, tam da karşılığı budur.
hesabın var mı? giriş yap