• anneler sezgileriyle yaklaşabilirken babalar dünyanın bütün insanlarına sezgisel duygusal ve hassas yaklaşabildikleri halde babanız olması nedeniyle bu ismi sırtında taşıması gerektiğine inandığı için ya da nedeni bilinmeyen bir şartlanmayla size kalas gibi davranabilir, farketmeyebilirler.
    anneler çocuklarını yemek yerken bile akıllarına getirir, hafif bir burkulma yaşar. babalarsa yer, hiç kasmaz. senelerdir aynı evde yaşamıyormuşunuz gibi size herhangi biri muamelesi edip ev icinde artık zamanla anlasilmis ve özümsenmis olmasi gereken mizacinizi görmezden gelirler. özellikle çocuk annesiyle iyi anlaşan bir çocuksa, süregiden plansal bir yaşantıyı, kendisiyle kelimesiz bir iletisimle pax edilerek kurulmamışcasına sarsmaya çalışır, kişisel isteklerine ket vuruluyormuş gibi hissederler çünkü bir yandan. babalar istatistiki olarak daha özgür ruhlu bağımsız karakterlerdir ailelerde.
    çocuk babadan uzaklaşır uzaklaşır, bir gün bahsedilen plansal yaşantının (şimdilik sadece aile diyelim) gereği olan ve kendisine evlatlık yapılmasını istediği evladından bu istegin karsiligini yeterince iyi alamayan baba bu kez babalık rolünü tekrar üstlenmeye çalışır, çocuk belirli bir yaşı geçmişse pek faydasız bir çabadır.
    (bkz: babayla cok yakın ama uzak olmak)

    annelerse babadan ve çocuktan bağımsız bir sevgi ve koruma içgüdüsüne sahiptir. * bazısı vehimin doruk noktasında davranışlar sergiler, bazısı tersini yapar ama hep bir korku vardır. bu korku çocugun rahimden dışarı çıkarılmasıyla başlayıp sozsuza kadar uzanan bir çeşit hastalık gibidir, kaçınılmazdır ve hatta ufak sıyrıklarla bile atlatılabilir. çocuk evden ayrıldığında anne hala yemek-içmek okul iş ve hatta evlilik gibi konularda çocugu için endişelenmeyi bırakamaz. aslında bu da çocuğun annesinin kendisine yeterince güvenmiyor olduğunu hissetmesine yol açar. olaylar sarpa sarar olmayacak yerde hır çıkar gerginlik olur.

    işte bunlar ve burada yazılamayacak kadar uzun ve kapsamlı unsurlar sebebiyle çiftler çocuk yapmadan önce beraberce karar verirken bir yandan ayrı ayrı konuyu enine boyuna düşünmeli, kendi adlarına da karar vermelidirler. ve bana kalırsa ** anne adayları şöyle tek başına bir tatil izni kapsamında uzun uzun düşünüp neyin daha iyi olacağına karar vermeli.

    (bkz: aramaya inandım mamafih bulamadım)
  • akrep burcu annesi ile aslan burcu babasi arasinda hic fark yoktur* ama balik burcu annesi ile boga burcu babasi çok farklidirlar.
  • annelerin pipileri olmaz, babaların da sütyen taktıkları vaki değildir.
  • her zaman babanın sözü geçiyormuş gibi görünür ama hep annelerin dediği olur.
  • bir de tabi en son babalar duyar sorunu vardır ki igrenc birsey olup malesef cok yaygındır.
  • anneler hep özlerler hep mır mır konuşurlar hep konuşurlar ve hep konuşurlar. babalarsa az konuşur ama öz konuşurlar. hele bir de gerçekten özleyip seni seviyorum diyerek telefonu kapattıklarında içinizde bir şeyler hop hop* eder.
  • anneler hep yakındır*, hep sevecendir*, hep yumuşaktır*, hep sakindirler *
    babalar her zaman yakın değildir, babalar yorgun olurlar*, sinirli olurlar*, koltukta uyurlar, uyandıklarında annelere kız/oğlan nerde diye sorarlar...
  • olma ve dogma mercileri.
  • anneler çocukları doğduktan sonra adeta onlar için yaşarlar, babalar için genel durum içinde bir parçadırlar.
  • baba yaşamınızda olmasa da farketmez, ama daha 1 haftalık ayrılıkta anne deli gibi özlenir..
hesabın var mı? giriş yap