• günümüzde twitter, e-dergi ve site yazarlıklarının görece gölgesinde kalmış mecradır. bunun nedeni bir kaç istisna hariç blogtan yetişip sitelerde, dergilerde yazan yazarların artık bloglarını ihmal etmesi, blog yazarlığını görünür kılmamasıdır. elbette twitter kadar çok hareketli ve canlı bir mecra değil, ancak içi boş olanları ayırırsak dolu dolu yazan yazarların, tıpkı istisnalar gibi bloglarına sahip çıkması, blog yazarı olduklarını vurgulamaları, en azından blog çıkışlı olduklarını hatırlatarak bu anlamda acemi yazarlara, yazar adaylarına ve diğer kalemdaşlara örnek olmaları önemlidir. bir twitter değil ancak bilgi paylaşımının mühim bir kısmı buradan sağlandığı için bu özelliğinin de vurgulanması gerektiğini düşünmekteyim.

    (bkz: blog/@songulyabani)
  • mülkiye'nin zaman zaman sıkıcı gelen siyaset ortamından sıyrılıp futbol yazıları yazarak yapmaya çalıştığım yazarlık türü. ancak bu yazılarda bile siyasi, tarihi ve toplumsal analizlerden vazgeçemiyorum.
  • oldukca emek isteyen, gorundugu kadar kolay olmayan is...
  • medium.com açıldığından beri yazamıyorum. aslına bakarsanız, medium.com açıldığından beri medium.com'a yazamıyorum. siteyi bilen bilir, bizi kısa cümlelere hapseden twitter'ın kurucuları tarafından yaratılmış bir projedir aslında. insanı yazmaya teşvik eden bir yapısı vardır (blogger ve tumblr'ın aksine) ancak, ufak bir farkla...
    öyle bir teşvik edici dille konuşur ki girişte medium, yazmak ve hemen yayınlamak istersiniz. fakat sadece sizin yayınlamanız yetmez çünkü yazdıklarınızı belli bir kategoride yayınlatabilirseniz okunursunuz. çünkü etiket kullanmanıza, insanları takip etmenize, takip edilmenize izin vermez.
    geçen hafta haberdar olmuştum oluşumdan. hoş, 4 yazı yükledim ve 3'ü yayınlandı, çeşitli kategorilerde. eskileri okuduğunuzda şunu fark edersiniz... yazarın hayali, yazısının yayınlanması ve karşılığında aldığı ücretle, sık takıldığı barda herkese birer bira ısmarlayabilecek durumda olmasıdır. şimdiyse yazılarımızı kuru kuruya yayınlatabilmek için yırtınıyoruz. ne içerdiklerinin önemi yok, tek önemli olan iyi sunulabilmeleri, belli olaylara parmak basabiliyor (duyarlılık, kadın-erkek ilişkileri, umut sarıkaya komedisi) olmaları. ancak bunlar asla yeterli değildir, karaladıklarınızın -ilgi görmesini geçtim- okunması için. çünkü yazdıklarınızın görsellerle desteklenmesi ve minimal metin düzeyinde tutulması esastır ki, pop müzik gibi çiğnenip tükürülebilsin. "özet geç" gibi bir söylem girdi literatüre, ötesi mi var? var. yılmaz özdil'in 29 ekim 2012'de kaleme aldığı yazı ve bu işten hala para kazanıyor olması...
    bu hakan şükür triplerini bir kenara bırakıp kendi şikayetime gelecek olursak, tekrarlıyorum; yazamıyorum. yazsam da okunmayacağını fark ettiğim içindir belki, kim bilir ama olmuyor. çay edebiyatı? bana gelmez. sürekli ingilizce içerik paylaşmak? size gelmez.
    ilham perimi kaybettim, hükümsüzdür.

    http://bosmideyeikidubleviski.blogspot.com.tr/…html
  • twitter çıktı mertlik bozuldu...
hesabın var mı? giriş yap