cemal sureya

• (bkz: cemal süreya)
• genç şairler meyhanede masasına oturur, şiirlerini sunarmış mütemadiyen.. tanışmak, gözüne girmek isterlermiş. baba hepsine iyi davranır, şiirlerini okur beğendim dermiş. kırmazmış hiçbirini. bir gün masasına kendisiyle tanışmak için gelen genç bir şair diğerlerinden farklı davranmış. "senin şiirin yok mu" diyen babaya "var ama gerçekten okuyacaksınız göstereyim" demiş. cemal süreya herife şöyle bi bakmış "kaç senedir şiir yazıyorsun sen?" diye sormuş.
  -1buçuk 2 senedir
  -o zaman bi iki sene daha yaz beğenmezsen bırakırsın
  demiş
  adam o gece eve gidince bütün yazdıklarını yırtıp atmış.
• biliyorum sana giden yollar kapali
  üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni
  
  ne kadar yakindan ve arada uçurum;
  insanlar,evler,aramizda duvarlar gibi.
• "kimse dokunamaz bizim sucsuzlugumuza." diyerek bir kere daha güç vermiştir. ışte göğsümüzü gererek söyledik! ve bağırarak söylüyoruz ki, "kimse dokunamaz bizim sucsuzlugumuza."
• ölüyorum tanrım
  bu da oldu işte.
  her ölüm erken ölümdür
  biliyorum tanrım.
  ama, ayrıca, aldığın şu hayat
  fena değildir...
  üstü kalsın...