cura
-
türk halk müziğinde, küçük anlamındaki ön ek.
örnek: "cura mey", "cura bağlama"...
görüldüğü üzere, daha çok, bir enstrümanın en küçük boyunu anlatmak için kullanılır. batı müziğindeki piccolo ile aynı işlevdedir. ancak bazı durumlarda bu ön ek, ön ek olmaktan çıkıp isim haline gelir; bağlamanın en küçük boyuna "cura" denmesi gibi... aynı şekilde flütün en küçüğüne de "piccolo" denir. -
ilk enstrümanım. tezenenin ne olduğunu da onunla öğrendim. tınısı türk halk müziğinde önemli bir yer tutar. boyu 70 ila* 100 cm arasında değişir. bağlama ailesinin en küçük üyesidir. ayrıca cahit berkay da bu enstrümanın önemini anlamış müzisyenlerdendir.
ayrıca (bkz: nesimi çimen) -
sigaradan çekilen son nefes.
-
konsantre baglama..
-
(bkz: dede sazı)
-
-
argoda tek kagıt cigaralık
macaristanda bir kale -
şarap içme kültürünü özümsemiş kimselere göre farklı bir yeri vardır curanın.
şarabın kadehte kalan son damlasına cura denir. ve adaba göre bu son damla, cemin ruhunun şad olması için toprağa dökülürmüş.
(bkz: cem) -
elde kalandır, gidecek olandır. son selamdır karşılıklı...
-
uzun süre kısa saplı bağlama* çaldıktan sonra elinize aldığınızda adeta yalnızca tırnaklarınızı kullanarak perdelere düzgün bir şekilde basıp net ses çıkarabildiğiniz, boyutundan dolayı da oldukça şirin bir görüntü sergileyen, bu sebeple de bazı evlere yalnızca duvar süsü olması için alınan, bence bağlamadan daha içli bir tınıya sahip halk müziği enstrumanı.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap