deniz aydıner

• amerika'da cinayet işlediği gerekçesiyle 37 yıl hapse mahkum edilmiş bir türk. arkadaşımın arkadaşı...aşağıdaki yazıyı sevil atasoy'un yazısından kopyalayıp yapıştırdım.
  
  10 şubat 2006. portland, oregon’da bir duruşma salonu, salonda 20-30 kişi. iri yapılı, açık mavi cezaevi giysili bir adam ayakta, yargıcı dinliyor. kgw televizyonunun internet üzerindeki yayınından, neredeyse ifadesiz yüzünü ve donuk bakışlarını izliyorum.
  
  yargıç, o sabah imzalanan bir pazarlığın ayrıntılarını okuyor. "dava görülürse, jüri sana idam cezası verebilir. bu nedenle, ömür boyu hapse razı olmuşsun, doğru mu?" diye soruyor "evet efendim" diyor adam. "37 yıl sonra şartlı tahliye edilirsen, seni amerikan vatandaşlığına almayız. anlıyor musun?" diye soruyor yargıç keith meisenheimer. memleketinden 10 bin kilometre ötede, 32 yaşındaki bir türk "evet efendim" diyor. nedenini hálá açıklayamıyorum, ama içim sızlıyor.
  
  top koşturmayı, bilgisayarları ve türk yemekleri pişirmeyi seven deniz çınar aydıner, amerika’nın pasifik okyanusu kıyısındaki oregon eyaleti’ndeki portland’a 1997’de geldi. 4 aylık bir ingilizce kursunu tamamladıktan sonra, portland katolik üniversitesi elektrik mühendisliği bölümünde okumaya başladı. önce kampusun kuzey batısında, tuğla cepheli 8 katlı mehling kız yurdu’nun hemen bitişiğindeki villa maria erkek yurdu’nda, daha sonra okulun hemen karşısında, arkadaşları ile birlikte kiraladığı bir evde kaldı. derslerinde pek başarı gösteremeyen aydıner, aynı üniversitede okuyan pamela betz ile yakın arkadaş oldu. pam, 2002 mayısı’nda diplomasını aldı. 3 yıl süren, herkesin tanık olduğu mutlu beraberliklerini, 2003 ocağı’nda evlenerek sürdürdüler ve genç çift, kampusta güvenlik görevlisi olarak çalışan iki arkadaşları ile birlikte, north oberlin sokağı’ndaki bir eve taşındı.
  
  erkek arkadaşi olmayan kiz
  
  portland üniversitesi kampusunun tüm yurtları, yaz gelince tamamen boşalır ve zaman zaman fakültelerin düzenlediği bilimsel toplantılara katılan delegelerin konaklamasında kullanılır. 2001 yazında da, yurtları bu amaçla kullanmak isteyen rektörlük, misafirlerin kayıt işlemleri ve yerleştirilmesinde gönüllü olarak çalışacak bina sorumluları aradı. mehling kız yurdu’nun 217 numaralı odasında kalan, catherine mary helene johnson, eğitim 12 mayıs’ta bittiği halde, o yaz ailesinin yanına gitmedi ve kendi yurdunda, bir diğer kız öğrenci ile birlikte 8 katlı, 375 odalı binanın sorumlusu olarak çalışmaya başladı. arkadaşlarının, kısaca "kate" dediği 21 yaşında, koyu katolik genç kız, yardımseverliği, honda otomobili, klarneti, siyah labrador köpeği, ispanyol yemeklerine olan düşkünlüğü ve her zaman gülümseyen yüzü ile tanınırdı. yıllar sonra deniz ile evlenecek pam gibi, müzik bölümü son sınıf öğrencisiydi ve bir erkekle yakın arkadaşlığına kimse tanık olmamıştı.
  
  delegeler, yurt binalarına 29 mayıs salı öğleden sonra yerleşmeye başlayacaktı. salı sabahı kate ortalıkta yoktu. pazar akşamı, yurt binasına 50 metre kadar uzaklıktaki kampus yemekhanesinde, diğer bina sorumluları ile birlikte yediği akşam yemeğinden bu yana, onu gören olmamıştı. durumu garipseyen diğer bina sorumlusu, kredi kartı benzeri, plastik elektronik kartla önce dış kapıyı açtı, 2. kata çıkan her iki merdivene eşit uzaklıkta, koridorun tam ortasındaki 217 numaralı odanın kapısını çaldı. ses gelmedi. kapı kitliydi. güvenliğe haber verdi. öğlene doğru kapıyı açtılar. kate, yerdeki yorganın üzerinde, sırt üstü, çırılçıplak yatıyordu. portland polisini aradılar.
  
  dna var parmak izi yok
  
  soruşturmayı yürüten dedektif jon rhodes’in olay yeri inceleme ekibi, eldeki her türlü teknolojiyi kullanarak genç kızın odasında ve binanın genelinde 5 gün boyunca delil topladı. basına hiçbir bilgi verilmedi. iki gün sonra, otopsiyi yapan adli tıp uzmanı dr. nikolas hartshorne, kate’in ailesine kısa bir bilgi notu ile ölüm nedenini bildirdi. elle boğma ve ırza geçme. alışılagelmişin aksine, basına yine bilgi verilmedi.
  
  üç ay sonra polis, cinayetin gerçekleştiği sırada kampusta bulunanlardan, dna analizi yapmak üzere, yanak içinden örnek almaya başladı. "demek, mağdurun üzerinde ya da odada faile ait bir biyolojik delil bulunmuş" diye düşündü, portlandlılar. daha sonraları, genç kızın sağ bileği ve yastık kılıfı üzerinde faile ait biyolojik delil bulunduğu ortaya çıktı.
  
  dedektif jon rhodes, her iki el bileğinde "tren rayı" benzeri izler görmüş, bunu kelepçe izine benzetmişti. odada kelepçe bulunamadı. "parmak izi bulundu mu?" diye soranlara, "hem evet, hem de hayır" diye cevap verdi polis. "demek parmak izi var ama, veri tabanında yok. anlaşılan saldırgan evvelce suç işlememiş" diye konuştu portlandlılar. daha sonra, karşılaştırmaya elverişli parmak izi bulunamadığı anlaşıldı.
  
  aralık ayına gelindiğinde, dna için örnek verenlerin sayısı 200’ü bulmuştu. polis, elinde elektronik dış kapı kartı bulunanları tarıyordu. bu durum, "demek ki, ya kartla ya da kate ile birlikte içeri girmiş" şeklinde yorumlandı. kate’in nasıl ve neden öldürüldüğüne dair hiçbir bilgi edinmek mümkün değildi. bölük pörçük, oradan buradan sızanlardan, kapalı kapılar ardında değişik senaryolar yazıldı. kimse konuşamıyordu. rektör david tayson, 23 ağustos’ta, tüm öğrencilere ve çalışanlara bir elektronik posta göndererek, konuşma yasağı getirmiş, her nerede ve kiminle olursa olsun, konuşanı okuldan atmak ve işine son vermekle tehdit etmişti çünkü.
  
  aralık sonlarına doğru, polisin saldırganın psikolojik profilini belirlemek üzere fbi’dan yardım talep ettiği ortaya çıktı. bir basın toplantısı düzenlendi ve katilin kadınlardan nefret eden, aşağılayan, üzerilerinde baskı kurmaya çalışan, kısa süreli, başarısız ilişkiler yaşamış, içine kapanık, kız ya da erkek arkadaş sayısı az, olanlarla da özel hayatına ait ayrıntıları kesinlikle paylaşmayan biri olduğu açıklandı. ayrıca, kate cinayeti ile ilgili haberleri yakından izleyen ve olanlar hakkında kızı sorumlu tutar biçimde yorumlar yapanlara dikkat edilmesi gerektiği bildirildi. (açıklanan profil, evvelce rastlanmış birçok seri katili, özellikle de kolej yatakhanelerinde kız öğrencilere saldıran, 1974-78 arasında 30’un üzerinde kıza tecavüz edip, sonra da bunların çoğunu elle boğarak öldüren ve 1989’da idam edilen theodore "ted" bundy’nin davranış biçimini anımsatıyor. açıklanan bu profilin hiçbir ayrıntısının, kate’i öldürmekle suçlanan ve pazarlık sonrası, yargılanmadan ömür boyu hapse mahkum edilen türk’ün özelliklerini tutmadığını da belirtmekte fayda var. esasen, fbi’ın ünlü profilleme biriminin her zaman katillerle ilgili doğru varsayımlarda bulunamadığı, bunun da suçluyu yakalamada zaman kaybına yol açtığı bilinen bir gerçektir.)
  
  sorgu sirasi aydiner’de
  
  aradan aylar geçti. polis, dna örneği alınacak kişilerin kapsamını genişlettikçe genişletti. sayıları 400’ü geçtiğinde, sıra kate’in "arkadaşlarının arkadaşları"na gelmişti. 16 ocak 2003 günü, dedektif shirley parsons, deniz aydıner’i telefonla aradı ve bazı sorular yöneltti. aydıner, öldürülen kızı tanıdığını, ancak ilişkilerinin arkadaşlık seviyesinde olmadığını, ortak arkadaşları bulunduğunu, yurttaki odasının numarasını bilmediğini, mezun olmadan önce karısının aynı yurtta kaldığını, kate’in ölü bulunmasından bir gün önce, bir kız arkadaşının yurdun başka bir katındaki odasını boşaltmasına yardım ettiğini söyledi. kate’i en son ne zaman gördüğü sorusunu, "aynı günün akşamı, evimin sokağındaki twilight room tavernası’nda" diye yanıtladı. 3 şubat’ta deniz aydıner, birçok arkadaşı gibi, dna örneği vermek üzere polis merkezine gitti.
  
  tutuklanmaya vize
  
  mart başlarında, deniz bir tanıdığı ile birlikte ailesini görmek üzere türkiye’ye geldi. mart sonunda amerika’ya dönmek istedi. öğrenci vizesi yenilenmeyince aldığı 6 aylık bir iş vizesi vardı. onun da süresi dolmuştu. seattle havaalanı polisi, ülkeye girmesine izin vermeyince, memlekete döndü.
  
  bir yandan kendisi, diğer yandan karısı pam, ankara ve atina’daki amerikan büyükelçiliklerine başvurarak vize talebinde bulundular. hatta pam, 2003 ağustos’unda, senatör gordon smith’den bile yardım etmesini istedi. deniz, bir türlü amerika vizesi alamıyordu. kasım gibi, işler birdenbire yoluna girdi. eşi, elçiliğe giderse vize verileceğini haber verdi.
  
  deniz aydıner, vizeyi aldı. 16 ocak 2004’te, lufthansa havayolları ile almanya üzerinden portland’a uçtu. uçaktan iner inmez, havaalanı polisince sorguya alındı. 5 saat boyunca ifade verdi. yıllar önce, kate’in öldürüldüğü odadan delil toplayan dedektif jon rhodes ve ekibi, aynı dakikalarda cinayet zanlısı deniz aydıner’in evini arıyordu.
  
  gazeteler, dedektif rhodes’in, evde bir kelepçe (nerede bulduğu açıklanmadı, aynı evde deniz ve karısı dışında, kampusta güvenlik görevlisi olarak çalışan iki kişi daha oturuyor), deniz’le pamela’nın yatağı altında porno resimler olan bir dergi (deniz 10 aydır evde oturmuyor), kalorifer tesisatlarına ulaşılan dar bölümde internetten indirilmiş pornografik resimlerin yer aldığı bir dosya bulduğunu yazdı. evvelce sabıkası bulunmayan deniz, aynı gün tutuklandı ve multnomah tutukevi’ne kondu.
  
  gazeteler bile tuzak dedi
  
  bir türlü verilmeyen vizeye, nasıl olup da aniden hak kazandığının hikmeti basit. deniz, amerika’dan ayrıldıktan aylar sonra, 3 haziran 2003’te, clackamas oregon’daki polis adli bilimler laboratuvarı uzmanı terry coons, kate’in sağ bileği ve yastık üzerinden elde edilen biyolojik delillerin dna’sının ona ait olduğunu buldu. ancak deniz, amerika’dan ayrılmış türkiye’ye gitmişti. geri dönemiyordu, çünkü vizesini yenileyemiyordu. kasım’da tutuklama emri çıkartıldı.
  
  portland polisi, ankara ve atina büyükelçilikleri, federal göçmenlik ve gümrük yetkilileri ile yaptığı işbirliği sonunda, deniz aydıner’in tutuklanabilmesi için "kamuoyu yararı için af" kapsamında vize verilmesini sağladı. avukatı stephen a. houze, bunun uluslararası hukuka ve iki ülke arasındaki antlaşmalara aykırı olduğunu iddia ettiyse de, yetkililer, "aydıner, amerika’ya dönmek istiyordu, biz sadece önündeki engelleri kaldırdık" dediler. polis laboratuvarı, serbest dolaşan bir şüpheli ile ilgili dna analizini, günler hatta saatler yerine, 4 ayda sonuçlandırmasaydı, amerikan gazetelerinin bile "tuzak" diye nitelendirdiği (örneğin, portland tribune, 20 ocak 2004) bu gelişmelerin hiçbiri yaşanmayacaktı.
  
  mahkemede can pazarliği
  
  oregon eyaleti ceza yasası’na göre, deniz aydıner, tasarlayarak, canavarca hisle, işkence ederek, kendisini savunamayacak durumda bulunan catherine mary helene johnson’a cinsel saldırıda bulunmak, sapkın ilişkiye zorlamak, öldürmek ve delilleri ortadan kaldırmakla suçlandı. ayrıca, cinayetten 2 ay kadar önce, aynı binanın 130, 138 ve 330 numaralı öğrenci odalarında gerçekleşen hırsızlıklardan da sorumlu tutuldu.
  
  pazarlığı kabul etmeyip suçsuz olduğunu iddia ettiği takdirde, 19 suçtan ayrı ayrı yargılanacağı ve yargılama sonunda 12 kişilik jüriye sorulacak üç soruya da "evet" cevabının alınması durumunda, idam cezasının verilmek zorunda olduğu, birine "hayır" denmesi ya da oybirliğinin bulunmaması durumunda idam yetkisinin yargıçta olduğu açıklandı. buna karşılık, pazarlığı onaylaması durumunda, müebbet hapis ile cezalandırılacağı, 37 yıl sonra denetimli serbestlik tedbirine hükmedilebileceği anlatıldı. hiçbir zaman kate’i öldürdüğünü kabul etmemiş olan deniz aydıner, bu teklifi kabul etti. duruşma salonunda, hemen arkasında oturan kate’in annesi, 15 dakika kadar süren konuşmasını "bu rıza yetmez, günün birinde onu öldürdüğünü itiraf etmen için dua ediyorum" diye tamamlarken, deniz’in yüzünde en ufak bir kımıldama olmadı.
  
  avukatla görüştüm
  
  portland polisi ve savcılığınca yürütülen soruşturmanın alışılmadık gizliliği öylesine garipsendi ki, the oregonian gazetesi, 2004 şubatı’nda yargıç julie frantz’a resmen başvurarak, bilgi edinme hakkının ihlalini dile getirdi. (ayrıca, son pazarlık yüzünden, kamuoyunun adli dosya ile ilgili hiçbir bilgi edinmesi mümkün değil.) bu gizliliği yadırgadığımdan, deniz’in mahkumiyetinden hemen sonra, amerikan yargı sistemi, olay yerinden delil toplamadan başlayarak, her türlü bilirkişi raporunu ve özellikle dna analizlerindeki kaliteyi sorgulayabilme imkanı verdiğinden, avukat houze’yi aradım. houze bu aşamada, deniz aydıner’in türkiye’de tutuklanıp, yargılanması yerine, bir şekilde amerika’ya gelmesinin sağlanmasının çok daha önemli olduğunu ve bir üst mahkemeye bu çerçevede itiraz etmeyi düşündüğünü söyledi.
• hakkında arkadaşı av. mehmetcan tarhan'dan yaptığım alıntı ise şöyle
  deniz abd'de vize süresinden uzun kalması nedeniyle nedeniyle abd'ye tekrar giriş yapmaya kalktığında sınırdışı edilmiştir ve otomatik olarak abd vizesi alma hakkı 3-10 yıl arası ortadan kaldırılmıştır. sınırdışı edildikten sonra 3 yıl önce öldürülen maktulle dna nedeniyle bağlantılandırılınca abd'nin ankara ve atina büyükelçiliklerince aranmış ve kendisine eşinin abd'li olması nedeniyle vize verileceği bildirilmiştir. tutuklama evrakları yanına verilerek abd'ye yollanmış ve abd'ye girerken tutuklanmıştır. normal koşullar altında deniz'in cinayetle bağlantılandırılması halinde türkiye'ye haber verilerek türkiye'den tutuklanmasının talep edilmesi veya interpol aracılığı ile aranması gerekmektedir. ancak türkiye'nin vatandaşlarını iade etmemesi ve yargılamayı kendi yapması ve türkiye'de idam cezası olmaması nedeniyle olay 8 ay saklanmış ve deniz idam cezası ile yargılanabileceği portland'a çekilerek
  orada ülkeye girer girmez tutuklanmış ve bu ihlal, büyük bir koordinasyon başarısı olarak polis yetkililerince övünçle basına açıklanmıştır. 2 yıldır yargılanmayan deniz ilk itirazlarının sonuç vermemesi sonucunda yargılamaya
  başlamadan evvel daha önce vermiş olduğu suçsuz savunmasını ölüm veya şartlı tahliye olmayan ömürboyu hapis cezası ile karşılaşmamak için savcılıkla yapılan savunma yapmamaya çevirmiş (yani aslında suçu kabul etmemiş) buna karşılık 37 yıl sonra şartlı tahliye hakkı tanıyan ömürboyu hapis cezası almış ve yetki yönünden temyiz hakkına sahip olmuştur. yetki yani denizin abd'ye giderken abd'nin hukuku ihlal eden davranışlarının temyiz mahkemesince kabulu halinde deniz'in aldığı ceza yok sayılacak ve deniz doğrudan türkiye'ye yargılanmak üzere iade edilecektir. konuya ilişkin sayın adalet bakanımız cemil çicek abd yetkililerine bir mektup yazmış ancak
  mektup bürokrasinin içinde yok olup abd yetkililerince cevaplanmamıştır. temyizde etkili sonuç alınması türkiye'den gelecek güçlü tepkiye bağlıdır. ihlalin güçlülüğü nedeniyle abd'de türkiye'nin davaya müdahil olması halinde avukatlığını ücretsiz olarak yapacak abd'li avukatlar bulunmuştur ancak türkiye'nin davaya katılmak için beyanda bulunması gerekmektedir.
• az önce investigation discovery'de bu herifi izledim. kızın annesi, abisi, arkadaşları... annesi diyor ki, helen'ı tanısaydınız, onu affedeceğini bilirdiniz, o yapabiliyorsa ben de affedebilirim. aklımdan pek çok şey geçti, allah korusun biri bana tecavüz edip, öldürse annem onu öldürür. öldürmese de affetmek gibi bir şey aklından geçirmez. ya bu insanlar çok sevgi dolu, ya da hayatlarına devam etme konusunda bizden daha benciller.
  
  kızın annesi, daha katil bulunmadan ve kızı öleli henüz 5 ay olmuşken kızını rüyasında görmüş. güzel bir hayatın olacak anne, demiş kız. kadın uyandığında kendini hafiflemiş ve mutlu hissetmiş. yoluma devam etmem gerekiyordu, dedi.
  
  şimdi bu bir taraftan iyi tabii, ama hiç bizim alıştığımız gibi değil. kedimiz-köpeğimiz ölse yıllarca acı çeken insanlarız, kadının kızı öldürülmüş, 5 ay olmuş, yoluma devam edeceğim diyor.
  
  elbette çocuklarını seviyorlar, ama bizdeki gibi evladının hayatını yaşamak gibi bir durumları kesinlikle yok. bu yargıya pek çok dava izlediğimden varıyorum.
  
  bu deniz aydıner de şartlı tahliye hakkı olmaksızın müebbet hapse mahkum edilmiş. zamanında türkiye'de yargılanmasıyle ilgili talepler olmuş, ben hiç hoşlanmadım bundan.
  
  21 yaşında bir kıza tecavüz et, öldür, sonra hak-hukuk de... geberene kadar kalsın içeride şerefsiz.
• cinayetle ilgili olarak çok daha kuvvetli şüpheliler olduğu halde (örneğin: cinayetten sonra kaçan genç papaz) "en kuvvetli şüpheli" diye neden seçildiği anlamsız olan şahıs.
  
  bütün bir dava süreci ile ilgili olarak gizlilik kaygısı ayrıca sorgulanmalı.
  
  görünen o ki göz göre göre haksız yere mahkum olandır.
  
  yıllar ama yıllar sonra vicdan azabıyla birileri çıkıp deniz'in aklanmasını sağlarsa hiç şaşırmam.
• az önce katilimi bulun adlı bir televizyon programında abd'de işlenen bir cinayet dosyasının araştırılmasını gösteren yabancı bir belgeselde gördüğüm katil. ulan ben de belgeseli izlerken "vay be, bak amerika'da da cinayetler işleniyormuş, bu işin milliyeti ırkı yokmuş demek" diye düşünüyordum ki, katil deniz aydıner isimli bir türk çıktı. oha lan sen kalk ta amerika'ya git, orada üniversite oku ve cinayet işle. senin ben cibilliyetini sikeyim, gittiğiniz her yerde rezil ediyorsunuz lan bizi.
  
  üstelik cinayetin sebebi, kızın bir konuşmada "türkiye'deki kadınlara hak ettikleri değer verilmiyor" gibi bir laf söylemesiymiş. bu laf ağırına gitmiş pezevengin. bildiğin anadolu çomarı işte, ta amerika'ya da gitse çomarlığından vazgeçmemiş.
  
  bazen türk olduğum için utanıyorum. hatta bazen değil, çoğu zaman.
• şuanda vakayı tv de izliyorum, yani bişi demiyorum gerçekten
• tlc'de belgeselini izlediğim tutuklu türk. dedektifler davada suçlayacak kimseyi bulamayınca suçu buna atmışlar sanki, parmak izinin olmaması da şaşırtıcı açıkçası.
• sanki bir gün aklanacakmış gibi hissediyorum.
  
  http://m.hurriyet.com.tr/…n-olum-sessizligi-3954869
• hikayesini tlc adli tv kanalinda izledigim, hikayesindeki bosluklara takildigim, cinayetle suclanmis bir insandir efendim.
  aklimdaki sorulari siralarsam eger
  
  1 kimse isledigi bir cinayet sorusturmasina dna vermez
  
  2 diyelim dna bir sekilde ele gecti, hazir sinirdisi edilmisken, cinayet isledigi ulkeye donmek icin yirtinmaz
  
  3 kadinlara kotu davranma konusunda maktul ile tartisip oldurdugu gibi sacma sapan bir neden one surulmekte
  
  4 denizin yurda nasil girdigi yurt calisani bir arkadasindan anahtar almis olabilecegi gibi ultra komik bir hikaye ile sunulmakta. ve bu arkadas kim belli degil.
  
  5 ortada bas supheli olan bir papaz var ve kiz katolik, tanisiyor olma ve gecmisleri olma ihtimalleri yuksek, ustelik papaz cinayetten sonra ulke disina cikmis. ve anlatilan hikayede papazin kizla bir baglantisinin varligi ve yokluguna dair hicbir ifade yok, goz ardi edilmekte. ve bu papazin o yurda giris cikis konusunda sikinti yasamayacagi asikar.
  
  velhasili kelam, benim kanaatimce hayati bir papazi kurtarmak amaciyla karartilmis ve devletimiz tarafindan ardinda durulmayarak yalniz birakilmis bir insandir.
  
  duzeltme; klavye hatalari
• tlc'de az önce hikayesini izledim. gayet güzel canlandırmışlar. cemil çiçek' in siyaset arenasında aktif olduğu vakitlerde, kendisinden bile yardım istenilmiş. şu an hâlâ hapishanede sessiz sedasız yatıp, yaşadığını düşündüğüm şahıs.
  
  gelelim cinayet meselesine. eşi pam ve de iki arkadaşlarıyla beraber ortak bir evde kalıyorlar. sanırım arkadaşı güvenlik görevlisi idi. diyelim ki bu güvenlik görevlisi arkadaşı kızlar yurduna girişi sağladı. (hayır, bu yanlış bir gidiş yolu. çünkü tarihler uymuyor. en azından verilere göre) ancak yurt içerisindeki odaların kapıları da kilitli değil miydi? canlandırmada anahtarla kapıyı açıyor ama yazılı metinde elektronik karttan bahsediliyor. ilginç bir şekilde aylardır portland şehrinde yaşamayan deniz'in eşiyle beraber kullandığı dolaptan eve giren güvenlik güçleri arama yaparken kelepçeyi ve de hırsızlık sonucu birkaç ziynet eşyasını buluyorlar. bunu canlandırmada direkt gösteriyorlar.
  
  deniz sessiz kaldığı için biz iddia, söylem ve kanıtlar üzerinden ancak konuşabiliyoruz. kate'in kaldığı yurt dış kapısı kartla açılıyor. ancak odasının kilidi büyük ihtimal anahtarla. kate'i öldüren deniz veya kimse, kızı önce kelepçe ile hareketlerini kısıtlıyor. sonra kate'i çırılçıplak soyuyor. bir taraftan eliyle veya bir nesne ile ağzına baskı uyguluyor ki ses çıkmasın. son olarak tecavüz gerçekleşiyor.
  
  deniz'le beraber kalan güvenlik görevlisi diğer çift kampus'de görevliler. deniz güvenlik görevlisi ev arkadaşları vasıtasıyla kampus içindeki binaların (kız yurdu) dış kapı kartını ve de kızın kaldığı odanın anahtarını bulmuş ya da çalmış olabilir mi?(2003 yılı itibariyle bu arkadaşlarla beraberler. ancak bu güvenlik görevlisi arkadaşları kaç yıldır bu görevi sürdürüyorlardı? kapıyı açmaya neden bu kadar çok takıldım? çünkü hem dış kapı hem de bir de kate'in oda kapısı var. özellikle kate'in kapısı ilginç bir şekilde kilitli halde bulunuyor)
  
  olay üzerinden seneler seneler geçmiş ama tam anlamıyla itiraf olmadığı için hep bir yerinden insanın kafasını karıştıran şeyler çıkıyor. maalesef ortada her ne olursa olsun öldürülmüş bir gencecik kız vardı.
  
  tabi, şu sorular aklımıza geliyor. deniz eğer katil ise neden tekrardan portland'a gitmek için af edersiniz bir yerini yırtıyor? eşi pamela için mi? yoksa katilin, suçunu işlediği mekana tekrar dönme arzusu ya da cidden vicdan azabı mı? eğer vicdan azabı olsa direkt itiraf da edebilirdi. zaten 37 yıllık ceza kesinleşmiş haliyle karşısında duruyor. yok, her ne olursa olsun hapishanede kalırken bile çevresine, amerika halkına, türk halkına kendisinin suçsuz olduğunu mu yinelemişti? neden itiraf etmiyordu? neden kate'i öldürdüğünü itiraf etmekten kaçıyordu? 37 yıl sonra hala yaşıyor olursa, türkiye'de gelip bir suçsuz gibi yaşama arzusunu içinde duyduğu için mi?kate'in sağ bileği ve yastığındaki dna kalıntısı deniz'e ait denilmişti. deniz gerçekten de odaya girmişse, tek mi girmişti? deniz'i ayrıca 2003 yılıyla güvenlik görevlisi arkadaşlarıyla eşiyle aynı evi paylaştığı belirtiliyor. cinayet 2001 yılında işleniyor. olay üç yıl sonra ancak fbı yardımıyla aydınlatılıyor.
  
  14 senedir tutuklu bir adamın arkasından tekrar bu elim hadiseyi düşünmek, yazmak cidden zor geliyor. belki de saçma. dna konusunda basmakalıp bilgiler harici bir ihtisasım olmadığı içinde, dna'ya güvenilir bir kanıt olarak bakmak (2000'li yıllar itibariyle)... evet, çok da mantıksız gelmiyor. fakat beklenen işte o sihirli cümle (itiraf) bir türlü duyulmadığı için bu soruşturmanın ve sonucunun garipliği kendini taze tutmaya devam edecektir.
  
  not: burada suçlu bulunan deniz'i aklama gibi bir şey yok. bu cinayete dair programı izleyen herkes de bu türlü sorular oluşacaktır. ülkemiz sınırları içerisinde özellikle kadın cinayetleri düşünüldüğü an da, fazla ileri gidip, yorumun adabını da bozmamak gerekiyor. amerikanlar bir garip türk'ün üzerine gidip, cinayeti onun üzerine yıktılar demek de aptallık olur. kendi içimizdeki katillere, tecavüzcülere de maalesef çok uzak değiliz.