hier encore

• charles aznavour şansonu. mösyö charles'ın, "daha dün yirmi yaşındaydım,yıllar ne çabuk geçti, haytalık ettim, gençliğimin değerini bilemedim, hey gidi" diyerek, melakoli karışık nostaljiyle söylediği pek güzel bir şarkı. (bkz: chanson) (bkz: edith piaff).
• fr. daha dün
• dany brillant'ın da başarıyla seslendirdiği bir charles aznavour şarkısı. "daha dün yirmi yaşındaydım" diye başlar "şimdi yirmi yaşım (yirmi yaşındaki halim) nerededir ? " diye biter. dany brillant'ın yorumu da güzeldir ve radyolarda arasıra çalınır. şarkının charles aznavour - patrick bruel düet ve canlı versiyonu da ilginç.
  
  hier encore
  j'avais vingt ans
  je caressais le temps
  et jouais de la vie
  comme on joue de l'amour
  et je vivais la nuit
  sans compter sur mes jours
  qui fuyaient dans le temps
  
  j'ai fait tant de projets
  qui sont restés en l'air
  j'ai fondé tant d'espoirs
  qui se sont envolés
  que je reste perdu
  ne sachant où aller
  les yeux cherchant le ciel
  mais le cœur mis en terre
  
  hier encore
  j'avais vingt ans
  je gaspillais le temps
  en croyant l'arrêter
  et pour le retenir
  même le devancer
  je n'ai fait que courir
  et me suis essoufflé
  
  ignorant le passé
  conjuguant au futur
  je précédais de moi
  toute conversation
  et donnais mon avis
  que je voulais le bon
  pour critiquer le monde
  avec désinvolture
  
  hier encore
  j'avais vingt ans
  mais j'ai perdu mon temps
  a faire des folies
  qui ne me laissent au fond
  rien de vraiment précis
  que quelques rides au front
  et la peur de l'ennui
  
  car mes amours sont mortes
  avant que d'exister
  mes amis sont partis
  et ne reviendront pas
  par ma faute j'ai fait
  le vide autour de moi
  et j'ai gâché ma vie
  et mes jeunes années
  
  du meilleur et du pire
  en jetant le meilleur
  j'ai figé mes sourires
  et j'ai glacé mes pleurs
  où sont-ils à présent
  a présent mes vingt ans?
• candan erçetinin katlettiği şarkıdır da aynı zamanda.
• (bkz: yesterday when i was young)
• patrick bruel - charles aznavour düeti neredeyse mükemmele yakındır ama gereksiz bir koşma hakimdir parçaya ki rahatsız eder.
• dany brillant yorumu harikadir..
• tahminen bir 20 yıl sonra aşırı sert gelecek şarkı.bir arkadaşımın çocuğu ortaokula başlarken,belki birinin de ölüm haberini alıyor olacağım.şimdi dert ettiklerimi düşünemeyecek kadar meşgul olacağım.20 yaşındaki hayallerimden ne kadar uzak bir hayat yaşıyor olacağımı şimdiden düşünmek bile tokat gibi zaten.belki en "hayatta yapmam" dediğim işi yapıyor olacağım,saçlarımı zevk için değil artık çoğunluğu beyazladığı için boyatacağım,4'te yatmak bir hayal olacak,istediğim zaman sevdiklerimi göremeyeceğim hepimiz "meşgul" insanlar olacağız,annesiz-babasız kalmış olacağım belki de...
  ilk 20 yıl öylesine hızlı geçti ki,daha dün yuvada öğle uykusundan nasıl kaytaracağımın planlarını yapıyordum,şimdi ise 2 sene sonra üniversite bitince ne yapacağımı kara kara düşünüyorum,etrafımdakilerin benden beklentileri arttı,hayatımın dönüm noktasındayım.
  20 sene malesef uzun değil ve aslında çok kısa bir zaman sonra "ah 20 yaşım" diyeceğim.bu yüzden hüzünlü bir şarkı.
• daha dün
  yirmi yaşındaydım
  zamanı okşuyordum
  ve hayatla oynuyordum
  tıpkı aşkla oynamamız gibi
  ve geceyi yaşıyordum
  günlerim üzerine düşünmeden
  zamanın içinde kaçışan
  
  bir dolu plan yaptım
  havada kalan
  bir sürü umut kurdum
  kendine kendine uçuşan
  ve kaybolmuş kaldım
  nereye gideceğini bilemez
  -gideceği yeri- gökyüzünde arayan gözler
  fakat toprağa konmuş kalple
  
  daha dün
  yirmi yaşındaydım
  zamanı savurup saçıyordum
  durmaya inanarak
  ve onu geri almak için
  hatta önüne geçmek için
  koşmaktan başka bir şey yapmayarak
  ve soluğumu kestim
  
  geçmişi boşvererek
  geleceğe kurarak
  kendimden önceydim
  tüm tartışmalarda
  ve fikrimi sunardım
  iyiyi istediğimi söyleyen
  dünyayı eleştirmek için
  küstahlıklarla
  
  daha dün
  yirmi yaşındaydım
  fakat kaybettim zamanımı
  delilikler yaparak
  sonunda bana
  kesin hiçbir gerçeklik bırakmayan
  yüzümdeki birkaç çizgi
  ve can sıkıntısı korkusu dışında
  
  çünkü aşklarım öldü
  daha başlamadan
  arkadaşlarım gitti
  ve geri gelmeyecekler
  benim hatam yarattığım
  etrafımdaki boşluk
  ve hayatımı ziyan ettim
  ve genç senelerimi
  
  en iyisinden ve en kötüsünden
  en iyisini atarak
  gülümsemelerimi dondurdum
  ve gözyaşlarımı buz kestirdim
  şimdi neredeler
  şimdi benim yirmili yaşlarım ?
• charles aznavourun muthis soyledigi sarki. danny brilliant ise bir baskadir. daha farkli, daha hizlidir. tipki paris gunleri gibi. kac defa giderseniz gidin, paris ozlemi insani aldiginda kimin soylediginin bir onemi kalmaz. parisin onemi her kiside farklidir, pariste dikkat edilenler kisiden kisiye degisir. kimi operaya vurulur, kimi montmartre in buyusune, kimi sadece louvre a, kimi seine in kenarindan yurumeye ya da koprulerde durmaya.. kimi banliyolerinden birinin en anlamsiz sokagina.. bu en anlamsiz sokakta yapilmasi en anlamsiz sey, bu sarkiyi dinlemektir. cunku o an bilemezsiniz, o anlamsiz sarkinin o neden bulundugunuzu hicbir sekilde tanimlayamayacak o manasi olmayan yeri. sokaklarini bilseniz de, pariste baska bir yerde vakit gecirmek mantikli olandir. bazen aranan o degildir. mana dedigimiz sey, bir yerin manasizligini ne zaman aciklayabilmis ki? istanbulda bogazda da hayatinizin manasini bulabilirsiniz, gaziosmanpasada, eyupte, balatta da. oralar da istanbuldur. parisin banliyosu de parisindir, paristedir. onemli olan hislerdir, dusunulenlerdir. istanbuldur, paristir, new yorktur. parisi yasamak turistler icin zor olmadi hic, hicbir zaman da zor olmaz. fazla degil, maksimum 5 gun yeter. gorur, doner, anlatir, yasamis sayarsiniz kendinizi.
  
  ama oyle degildir.. paris de istanbul gibi baskadir. baska oldugu asikardir. sehrin kasvetinin icinde oyle bir ruh yatar ki.. donem donem, buram buram cagirir adami. gel der, senin bana ihtiyacin var. turist olarak gittiyseniz hissedebilirsiniz hisliyseniz, birden fazla giderseniz yasarsiniz parisienmis gibi. ama cagirir. gaipten sesi kullanir, ozleminizi kullanir, hastasi oldugunuz yerleri kullanir, kasvetini kullanir.
  
  en tehlikesi bir sarkiyla cagirmasidir. ozellikle hier encore gibi bir sarkiyla. bu sarki adami eiffel tour a suruklemez, champs-elysees istegiyle doldurmaz benligi. o banliyode, o manasiz dediginiz sokaga cagirir. bu sarkiyi dinlediginiz yere.. hissedilen onemli bile olmayabilir, cagiran paristir. onun icin bu sarkiyi paristeyseniz ya da paristen donmekteyseniz dinlemeyiniz. sonra krize girebilirsiniz.