• perihan magden'in bir turlu tamamlayamadigi, ugruna radikal'deki yazilarini biraktigi yeni romani.
  • ipek ongun türü gençlik-aptallık kitaplarından sanıp çıtır genç kızlarımızın heyecanla alıp okuduklarında dumur olmalarının beni çok güldüreceği roman.
  • alinacak tadin buyuk olcude perihan magden'in dunyasini ne kadar tanidiginiza ve daha onemlisi hangi ruh halinde okudugunuza bagli oldugu kitap..acitiyor,can yakiyor firlatip onunuze attigi gerceklerle.
  • uzun bir aradan sonra perihan mağden'in tekrar ortaya çıktığı yeni romanı.
  • yazarın ağzı bozuk, marka düşkünü, titiz evhanımı olduğu hakkında önyargı sahibi olmaya yarayan kitap
  • 10 sayfa okuduktan sonra ben köşe yazarı perihan magdeni istiyorum biri paramı iade etsin dediğim, yine de sonuna kadar okuyup, perihan hanımın nevrotik halini gördükten sonra artık köşe yazarı filan da istemiyorum dediğim bir roman.
  • 1/4 reklam**, 2/4 tekrar, 1/4 gerçekçi hikaye olan bir kitap... ipek ongun kitaplarından farkı şiddet içeriyor olması, bunun dışında da pek bir şey yok içinde... doğru sözcükler kullanılarak çok daha iyi anlatılabilecek kısa bir hikaye 265 sayfalık bir roman haline getirilmiş, bu da iki şekilde yapılmış olabilir:
    i. "bir şey yazayım ben, ama uzun olsun, roman olsun."
    ii. "içimdeki duyguları ve patlamaları nasıl ortaya dökebilirim bilmiyorum. pat pat pat pattttlayacağım orta yerimden. içime bir taşşşş oturmuş sanki binlerce binlerce binlerce kez tekrarlamak istiyorum sözcükleri. belki bununla anlatabilirim sıkıntımı. anlatabilirim. an-la-tabilirim. an-lamak. anı-lamak. anı-laşmak. anı. an. yan. kelime oyunlarım ne güzel oldu, birdenbireyenikelimetüreticilerden oldum."

    iki şekilde de anlatım oldukça kötü, bu nedenle okunsa da olur okunmasa da sınıfından bir zaman geçiricinin önüne geçemiyor bu kitap...
  • ebeveyinlerin bi çeşit uyanışı denilmişti ama hatalı uyanış, her gencin hayatının romandaki gibi olduğunu düşünenler oluşmuş.
  • ne yazık ki okuduğuma pişman olduğum roman. yazarın anlattıklarını vurgulamak için kelimeleri bölmeye, italikle yazmaya, son harflerini 5 kere tekrar etmesine gerek kalmamalı diye düşünüyorum. bir patchwork tadında biraz ondan, biraz bundan başka eserlere de gönderme yapayım tadındaki postmodern roman kıvamına girme çabasındaki, anılarımdan da iz bulunsun ama çok da belli olmasın, ironik olsun, ama derin olmasın, derinmiş gibi görünsün ama kolay okunsun, fazla satılsın ama satın alanların zorlamayla içi acısın, araya serpiştirilen cinayet öyküleriyle olay vurgulansın diye garip çabalar içine girilerek yazılmış ama ne yazık ki olmamış eser. mağden bu romanı yazmakla köşe yazılarının kalitesini vurgulamaktan başka hayırlı bir iş yapmamıştır kanımca.
hesabın var mı? giriş yap