• it sektöründen ekmek yiyen insanların bir şekilde içine işlenmiş,ukte olarak kalmıştır küçük esnaflık.
    yoğun ve uzun mesai saatlerinin verdiği tükenmişlikten kaçış,kendi işinin sahibi olma arzsunun dışavurumudur.
    sabaha kadar çalıştıkran sonra birkaç saat uykunun ardından yol üzerindeki pastahaneden alınmış olan iki poğaça ile değilde,sabah çırağın dükkanı açacağını ve temizleyeceğini bilmenin verdiği güvenle evde yapılan uzun kahvaltı ile güne başlama arzusudur.
    monitör başında logları,loopları izlemektense,yoldan gelen geçeni izlemek isterler*.
    mail forward zincirlerinin halkası olmak yerine,mahalle arası dedikoduların sıçrama tahtası olmayı tercih ederler.
    bu tutkularını turklerde kuruyemisci acma saplantisi doğrultusunda tatmin ederler genelde.sermaye denkleştirilir,genelde bacanaklarının bir tanıdıkları sayesinde bağlantılarını kurar,dükkanı tutar mallarını yerleştirirlerç
    artık onlar da manifaturacı,kasap,berberle beraber ortak altılı dolduracaklardır.
    dükkanın önüne atılmış sandalye ve tabureler üzerinde tavla oynarken tek gözü ile dükkanı kesip çırağın kaytarıp kaytarmadığını kontrol edecek,evden sefertası ile gelen sulu yemeklerini yiyip kronik kabızlık ile geçen günlerine lanet edeceklerdir.
  • (bkz: en güzeli merkezi bir yerde büfe)
  • (bkz: tasinabilir dvd playerli seyyar satici)
  • whisky : ne zaman açıyoruz kuruyemişçiyi
    abb bba:bak şöyle yapalım sen istifa et
    whisky : eeee
    abb bba : ben dışarıdan finansal destek sağlarım
    whisky : abi beşiktaşta süper olur. çok öğrenci var orada. hem bizim bi bakkal vardı. yıldızda festival olduğu zaman biraları soğutmak için bize vermeyi düşündü, ama soğutmak yerine tüketeceğimizi anladı, sonra bize vermedi biraları
    abb bba: tamam konuya dönelim, kuruyemişçi olmazsa halı saha açalım, gerçi biraz yatırım gerekli ama...

    (1 hafta sonra)
    abb bba : buldum beyaz eşya bayisi açalım...
    whisky : ???

    (gelecek yıl)
    abb bba: olm millet neler yaptı bak hala bir açamadık

    edit 2007 : olm millet neler yaptı bak hala bir açamadık

    edit 2009: aktörler değişti ancak durum hâla değişmedi.

    edit 2017: whisky yurtdışına taşındı, bende sektörden ayrıldım ve daha huzurluyum yazacağımı sandınız ama kazın ayağı öyle değil malesef.

    sosyal çevrenizde yapacağınız değişiklikler için ciddi ciddi düşünün. sektör değiştirirken bile ciddi ciddi düşünün. şu anda özlemini en çok çektiğim şey belirli bir entellektüel seviyenin üstünde sohbet edebilmektir.
  • (bkz: siktir et aile kasabi) (bkz: ugur uludag) (bkz: tanrim beni bastan yarat)
  • ara ara bende de, kafa yormayacak bi iste calismak (mutfak dolabi montaji, fayans doseme, vs), ve programciligi hobi olarak surdurmek seklinde ortaya cikan bunalma durumudur. boyle da$lari hu$u icinde dizerken yanyana, hash table'la cache yapma planlari icine dalip gitsem. aksama eve dondugumde daralmasam bilgisayar basinda, icimde $evk olsa gun boyu dusunduklerimi yapmak icin. bilgisayar tekrar hobi olsa bana. ama olmuyor iste. hem o kadar cesaretim yok, hem bu isin parasi guzel.

    konuyla alakali ama it sektoruyle ilgili olmasada; jeoloji muhendisi bir tanidigim, guzelim isinden ayrilip mutfak dolabi montajinda calismaya baslamistir. niye diye sordugumda, karisanim yok demistir, daha rahatim demistir. aferin kerataya.
  • su son bir senedir, ayvalikta bir zeytinlik alip zeytin yetistirmek, ardindan baska bir arkadasin katkilariyla tuzla da angora tavsani ciftligi kurmak, bir baskasinin katilimi ile market acmak gibi pek cok hayali girisimim olmakla beraber aslinda yaptigim isi ne kadar sevdigimi itiraf etmem kacinilmaz. bir market te acmis olsam tavsan ciftligim de olsa, orada bir wireless lan kurmadan ya da tum islerimi bilgisayar uzerinden gerceklestirmeden duramayacagim kesin. diger it emekcilerinde de bu tur durtuler olsa da bence hepsinin gonlu yine de it sektorundedir.
  • esnafliktan gecip, "bahcivan olcam ben" diyenler var. o derece bikmislar.
  • sabah serviste işine giderken geçtiği mahallelerde kepenkleri açarken gördüğü küçük esnafa özlemle bakan, taksi durağında bir taksinin bagajına koydukları poğaçaları yiyen ve geyik yapan taksicilerin arasında olmak isteyen, klimalı kübiği ve yüksek stresli işine gitmektense, kepengini yeni açtığı küçük dükkanının önündeki sokağa su dökmek isteyen kişinin tutkusudur
  • (bkz: kres kurmayi hayal etmek)
hesabın var mı? giriş yap