• kendi olumunu du$unup aglamaktaki temel sebeptir. zira olum insanin en kisa zamanda en cok sayida ki$i tarafindan sevilmesi icin son $ansidir. sevgiye ve ilgiye muhtac insan kendi olumunu dramatize eder. hep cok duygusal bir veda mektubu birakmayi arkasindaki herkesi aglatmayi ister. "aslinda cok degerli biriydi" diye anilmak, hayatta gordugu tum kotu muamelelerden sorumlularinin pi$manlik duymasini ister. "ke$ke zamaninda $oyle yapmasaydik, $imdi cok pi$manim" diye aglamalarini aci cekmelerini ister. sevilmek icin en pasif yoldur kendi olumunden medet ummak.

    "ben olunce mezarima sadece bir karanfil birakin ve sadece iyi biriydi diye hatirlayin" gibi tevazu kokan pasif bir ters tarafa yatirma politikasi guder kendi olumunu dramatize eden. abartanlar olur "cenaze istemiyorum yakin cesedimi kullerimi de bir yere firlatin" diye. bu aslinda en ucta bir "hayir nasil yakariz! o degerli varligin, yuce yaratigi bir avuc kule nasil donu$tururuz! bak olumu nasil muhte$em kar$iladi demek ki sevgimizden kendimizi derbeder ettigimiz kadar varmi$ hatta daha da otesiymi$" gidi$atini bekleyen en pasifinden icten pazarlik kokan bir yakla$imdir.

    bir intikamdir aslinda tam olarak. o gune kadar yeterince sevilmedigini, yeterince goklere cikarilmadigini du$unen insan en buyuk intikami olumunu dramatize ederek alir. "sizi gozya$indan sulara sellere bogayim da beni hakettigim gibi ugurlayin bari ibneler!" temali son derece kotu niyetli bir yakla$imdir. "mezarta$i da istemiyorum" diyen $air "sanki benim icin olumumden sonrasi farkedecek mi? hayir elbette bunu biliyorum ben burda kendimi yuceltiyorum. ne muhte$em tevazulara gark olmu$ muthi$ kendine yeten gozu tok a$mi$ allahuallah bir insanim ondan bahsediyorum" mesajini ap-acik ve nep-net verir.

    yoksa olumu uzerine soylenmek, aslinda sahibi olmadigi bir surecte de varligini surdurme kaygisindan ote degildir. bunun en buyuk sebebi de hayatta istedigi varligi gosteremeyip, uzatmalari oldukten sonraya birakmaktir. "hayatta istedigim karizmayi yakalayamadim bari oldukten sonra yakalayayim"in en edilgen formudur.
  • (bkz: 11 eylül)
  • cogu gencin ergenlik caglarinda dusunup, biraz da hayalini kurdugu olaydir. cogunlugunda bir sure sonra bu fikir yerini sevgili, asik olunan popstar gibi daha fani konulara birakirken, cok az da olsa bir azinlikta cesitli cabalar sonucu gerceklesebilecek durumdur.
  • kişinin, kendini ölüme acındırma biçimidir ancak yersizdir.

    bütün ölümler kendi içinde dramatiktir ve dramatize edilmeye ihtiyaç duymaz. herkes için olacak olan bir olaydan insanın kendine pay çıkarması saçmadır, kişiye herhangi bir şey kazandırmaz. bu yüzden kişi kendi ölümünü dramatize ederken sonrasını düşünmez. öldükten sonra beni sevecekler mi? hakettiğim değeri verecekler mi? tarzında düşüncelerle insanın kendini dramatize etmesi rasyonel bir davranış değildir. ki rasyonel varlık ölümden sonra bir kazanç uğruna yaşadığı zaman zarfında herhangi bir eylemde bulunmaz. çünkü sonrası derin bir yalnızlık ve hiçliktir.

    burada kişi aslında ölümü değil, yaşadığı hayatı dramatize etmektedir çünkü varolmanın getirisi ölümü göze almaktır ve trajik bir olgudur. bu trajedinin yüküyle sonu beklemek zamanla ağırlaşır ve dramatik bir hal almaya başlar. bu herkes için geçerlidir.

    bunun yanında bazı insanlar yalnız öleceklerini düşündükleri için küllerinin rüzgara savrulmasını isteyebilir. bu istek gayet açık ve samimidir.
hesabın var mı? giriş yap