• bir ben var
    bende benden içerde
    çık oradan salak adam
    bak kuşlar gitti senin yüzünden
    ben senden daha çok sevmiştim o kızı
    yalancı
    yalancı
    bana kimse inanmaz.

    hadi gel oynayalım , şizofreni elim sende
    doktor amca çok sıkıldım
    ameliyatla alalım şu benim arkadaşı.
  • büyük bir acinin hikayesi..

    --- spoiler ---
    sen, bir hayal, bir yalan denemesi!hani evcilik oynamak için arkadas bulamayan küçük kizlar, tek baslarina oynamak zorunda kalirlar ya evlerinin bir kenarinda, ama o küçük kiz öylesine inanir da evcilik oynadigina, oyuncak bardaklardan birer ikiser tane koyar ya sofraya, aynen öyle bir oyun oynamaktayim iste ben de.bilirim elbette, bilirim aslinda senin hiç olmadigini ve asla da olamayacagini ama sizofreni de tipki evcilik gibi yalniz oynanmaz!
    --- spoiler ---
  • bana doum günümde çok önemli birinden hediye olarak gönderilmiş kitap. 100 kere elime alıp bıraktım okumaya bi türlü başlayamadan. rahat bi kafa lazım okumak için. sakin kafayla okumaya başlayınca elden bırakılamıyor bi türlü. bittiğine çok üzüldüm.hastalıklıydı ama çok güzeldi.
  • --- spoiler ---
    gittin! seni benden, beni senden koparttilar!
    kahpe bir intihara donus bileti kesti gisedeki azrail!
    timarhanelere kaldirdilar beni, kollarima kocaman serum siselerinde gozyaslari bagladilar!

    baslamadan bitti aramizdaki her sey! sen, "bitti" bile diyemedin "baslayan seyler bit(t)er, ben seni sevmeye baslamadim ki..." derdim!
    --- spoiler ---

    ne kitapti ama...
  • her şeyden önce bir kitap... cenk, selin ve şizofreniden peyda olmuş deniz üçgeninde yaşanan bir aşk hikayesi...

    kitap, rahmi vidinlioğlu tarafından 1994'ten başlayıp 2005'e kadar süren 9 yıllık süreç içerisinde yazılmış; büyük bir emeğin ürünü olarak ortaya çıkmış olduğu belli. kitaptaki betimlemelere ve benzetmelere diyecek laf yok; hepsi birbirinden güzel, hepsinin üzerinde büyük bir uğraşın ve yaratıcılığın izleri var.

    fatih sultan mehmet'in istanbul'a olan aşkı gibi, bu kitap da bize gerçek aşkı anlatıyor; şehvetten ve yalandan uzak olan bir aşkı, insanların alelade bir bedene sahip olmayı sandıkları yalan aşkları değil. insanların, alelade bir bedene sahip olmayı aşk sandıkları yazıyor kitapta. bir servete sahip olmak gibi. ama önemli olan o servete sahip olmak değil, o serveti elde tutmak ve büyütmektir. ancak o serveti elde tutmak ve büyütmek için de, insanın olgun olması gerektiğinden bahsediliyor kitapta. bir çocuğun eline büyük bir servet geçtiğini düşünün. çocuk toy olduğu için, bu serveti büyütemediği gibi, elinde de tutamayacak ve harcayıp tüketecektir. ancak olgun bir insan bu serveti elinde tutup büyütebilir. bir insanın olgunlaşması için de, o insanın acı çekmesi gerektiğini söylüyor kitap. "acılar insanı olgunlaştırır" diyor.

    bu kitabı kupkuru ve buz gibi soğuk yalnızlığımla beraber okurken, kıskançlıkla karışık bir özlem hissetmedim desem yalan olur. the notebook filmi aklıma geldi sayfaları çevirirken. o film de bize gerçek bir aşkı anlatıyordu; suratımıza suratımıza çarpıyordu aşkın ne demek olduğunu. iki insanın birbirini delicesine sevmesi. kitapta da dediği gibi birbirlerinin ruh eşi olması. bakışları birbiriyle kesiştiğinde gözbebeklerinde oluşan o parlaklık. konuşmaya gerek kalmadan, birbirlerinin yüzüne baktıklarında anlatmak istediklerini hemen anlayıvermeleri; sevgiyi ve yalanı daha o anda yüzlerinden okumaları. aralarında hiçbir yalanın olmaması; kendilerini birbirlerine olduğu gibi açabilmeleri, içlerinde her ne varsa birbirlerine dökebilmeleri. bazen kavga edip sonra hemen tekrar barışabilmeleri. oğuz atay'ın tehlikeli oyunlar kitabında dediği, "bizi biz olduğumuz için sevmezler; güçlü olmalıyız" sözüne inat, birbirlerini sadece o olduğu için; hiçbir çıkar gözetmeksizin sevebilmeleri. birbirleri için her türlü fedakarlıkta bulunabilmeleri. birbirlerine her konuda yardımcı olmaya çalışmaları, birbirlerine destek olmaları. kitapta da dediği gibi, ruhlarını birbirlerine akıtabilmeleri. birbirlerini sadece mutlu etmeye çalışmaları. her şeyin, o varken anlam bulması. the notebook filminde noah'ın, çocukları yanındayken sevgilisi allie için söylediği, "anneniz benim evim" sözündeki gibi, birbirlerinin evi olmaları.

    bunlar... bu yukarıda anlattıklarım... güzel şeyler. ama hiç gerçekçi değil tabii. kim kimi böylesine sevebilir ki!? hiçbir karşılık beklemeden, yalandan ve şehvetten uzak. ancak kitaplarda veya filmlerde olur zaten böyle aşklar. gerçek hayatta böyle şeyler çok küçük ihtimaller dahilinde insanın karşısına çıkabilir, veya çıkmaz. her ne kadar gerçekçi olmasa da okuması güzel mi? evet güzel.

    edit: aylar sonra bugün tekrar aklıma geldi bu kitap. bugün düşündüm ve bu kitabın teması nietzsche'nin, "sevdiğini hor görmek zorunda kalmamış kişi ne bilir ki sevmeyi!" sözüne dayanıyor sanırım ve bu söz aynı zamanda kitapta da geçiyor.
  • - zaman çok ama çok kötüydü... her şeyden öte ekim'di. ani bir baskın yapsaydı ikimizin evlerine narkotik, gecenin en ücra köşelerine özenle zulalanmış ve piyasa değeri hayli yüksek uyuşturucu gibi bir yalnızlık yakalayacaktı!

    somutlaşınca erir tüm tanrıçalar... somutlaşma sakın! -
  • bunun kadar karamsar kitap olamaz heralde.20 sayfa aralıklarla anca okuyabildim.çok güzel betimlemeler de var.'ıslak kibritin kifayetsiz kibri'gibi bir ifade vardı nasıl anlattıysa sürekli durup dururken aklıma gelir
  • okumayı severim, ama kitap değil. hayatımda ilk defa bir kitabı bitirdiğimi hatırlıyorum. o da bu. bir kitap bir günde biter mi ? dayanamam hasta olurum bayıldığım şeylerin b.kunu çıkarmaya af edersiniz. kitap bir günde bitti iyi mi ? uzun süredir yeni bir başlangıç hedefliyordum kapanan tüm kapıların ardından. umarım yeni bir başlangıç olur bu benim için. gerçekten çok ilginç derecede ilgimi çekti bu kitap ve bu ilk ve son olmayacak buna eminim.
  • "yalnızlık katlanılmazdı, sevgisizlik diz boyu."
  • ilk 100 sayfa en azından benim için insanın içini bayan ama aynı zamanda kelimelerle adeta dans eden bir havada yazılmış(şiirsel de diyebilirsiniz)

    bu sayfaları okumakta zorlanmazsınız kalan 200 küsur sayfayı zevkle ve merakla okucaksınız ve en çok da merakla

    "sana bir isim verene kadar tek sıkıntım sana bir isim vermekti, isim verdikten sonraki tek sıkıntım ise o ismi unutmak''
hesabın var mı? giriş yap