taşıran damla

• bir cemal süreya şiiri;
  " arı mısın türkü boku musun ne
  seviyorum seni taşıran damla
  adın yazılı gün sonlarına
  kaldırdığın toz anayol tozu
  arı mısın türkü boku musun ne
  
  gün gelir bir sürü şey
  zoruna gitmeye başlar gerçeğin
  yenilgiler de birikir ilenç de
  kentlerin sarı gözeneklerinde
  zoruna gitmeye başlar gerçeğin
  
  saçlarının arasına düşmüş
  orda ilk kez öpülmüş taze;
  törene götürülmüş çiçekler
  mayıs mıdır artık ekim mi olur
  törenden artakalan çiçekler
  
  zıngadak duran bahçe
  telgraf direğinde vınıltı
  son kış son sıcak aşın anısı
  sözcükler gömlek değiştirir
  son sıcak lafın anısı
  
  bir sokak daha mı kaldı
  belki işte tam o sokakta
  taçyapraklı mahrem dakika
  birimlerin için için hıncı
  herhangi bir dakika
  
  harara tıkılmış pamuk
  dipten oynayan dalga
  gül ki bardakta durmaz
  kamış ki kamaşmakta
  kamış ki kamaşmakta
  
  gelir geçer otomobiller ki
  ayışığı kaç para,
  sen güneşin her anlık dergisi
  bin yıllık aboneyim sana
  seviyorum seni taşıran damla "
• en küçük hacmi ile en büyük fırtınaya yol açan bir damla gözyaşı.
  (bkz: bardagi tasiran son damla)
• cemal süreya'nın ortadoğu başlıklı şiirinde de geçer:
  
  "buradan göz alabildiğine
  tek ve seyrek göreceksin yağmuru
  ama her damla dopdoludur
  ve her damlada
  taşıran - damla onuru vardır
  bunun için kördür şerbet
  bunun için etoburdur petrol
  bunun için öfkelidir özsu
  
  morarıyor faltaşı."
• gezi parkı direnişinin en hararetli günleri sırasında aklımda bir bu dize vardı, bir de geyikli gece. seviyorum seni taşıran damla.