the moody blues

• blues olayinda harbiden kult olmu$, jethro tull'dan stratovarius'a cok buyuk muzisyenlerin bile fani olduklarini soylemekten cekinmedigi grup.
• (bkz: melancholy man) gibisinden supper (cift p ile evet) bir sarkiyi yaptiklarindan dolayi saygimiz sevgimiz buyuktur kendilerine.
• (bkz: nights in white satin)
• zamanın birinde days of future passed albümünü, günün şarkılara ad olmuş vakitlerinde dinleyerek bu gruba saygı durmuştuk. aralıksız 24 saat süren özel bir gündü. o günden beri de albümü dinleyemiyorum. şarkılar: the day begins, dawn: dawn is a feeling, morning: another morning, lunch break: peak hour,tuesday afternoon (forever afternoon), evening: the sun set: twilight time, night: nights in white satin...
  ...
  red is grey and yellow white
  but we decide which one is right
  and which is an illusion???.
• 1966'da çıkardıkları "days of future passed" ile girdikleri müzik dünyasında 36 yıldır çizgilerini koruyarak kaliteli üretimlerini devam ettiren ingiliz grup. en bilinen şarkıları nights in white satin meraksız kitle tarafından tek şarkıları olarak bilinir. blues - senfonik rock karışımı bir müzik yapan moody blues'un "the other side of life" albümünü dinlediğim lise yıllarımda "müzik eşittir heavy metal " fanatiği arkadaşlarımın alaylı kritiklerinden nasibimi almıştım.
• question of balance albümü muhteşemdir...
• days of the future passed ile rock muzik tarihinde ilk kez konsept album anlayisini getirmis grup. melankolik pastoral soft rock yakini muzikleri vardir. ayni zamanda senfoniklerden de sayilirlar. 1986 yilinda muhtesem bir comeback albumu cikartimislardir. the other side of life adini tasiyan bu album ve guzeller guzeli your wildest dreams adli hit sarkilari ve ayni guzellikteki klibiyle ilk genclik hayatimizi neonlarla isildatmis ve hayal kurup asik olabilmeyi ogretmislerdir.
• (bkz: screaming lord sutch)
• progressive rock konusunda en büyük öncülüğü yapan gruptur. grubun 1967 tarihli days of future passed albümü ilk senfonik rock ve konsept albümüdür.
• tum zamanlarin en iyi senfonik rock grubu. bununla beraber progressive ve psychodelic rock tanimina da yakin albumleri vardir. buyuleyici albumleri days of the future passed (67), in the search of the lost chord (68), every good boy deserves a favour (71), seventh soujern (72), long distance voyager (81) ve seneler sonra biz hayranlarini mutluluga gark eden kalitedeki strange times'dir (98).
  
  72-78 arasinda ise butun elemanlar solo calismalara dalmis, john lodge - justin hayward ikilisi bu surecte blue jays albumleriyle epey sukse yapmislardir. 78'deki octave albumunden sonra grubun beyni olan ve sarki sozlerinde en yuksege cikan mike pinder gruptan ayrildigi zaman epey bir kan kaybetmisler ama isvicreli klavye ustasi patrick moraz'in katilmasiyla toparlanmislardir.
  
  her notalari ayri bir derinlik ve ayri bir guzellik icerir. artik bu kalitedeki gruplardan maalesef bulunmuyor..