7 eylül 2016 pendik halk otobüsü rezaleti ^*

• özel halk otobüsü şoförü tarafından üzerimdeki tişörtün yırtılması ve yumruk yemem şekilde özetlenebilir.
  
  pendik yht istasyonu yanındaki otobüs duraklarına yanaşan 34 eh 4091 plakalı yeşil halk otobüsü bana çarpmak üzereyken ani frenle durdu. yani bana yaklaşık bir karış mesadedeyken zor durdu. ben de o an yaşadığım panikle cama vurdum, can havliyle "napıyorsun davar" diye haykırdım.
  
  vay efendim keşke öyle demez olaydım. şoförün araçtan çıkmasıyla bana saldırıp tişörtümü yırtması ve yumruk savunmaya başlaması bir oldu. tehditler savurdu, otobüsün kendisinin olduğunu ve isterse beni toz ettirebileceğini söyledi.
  
  vatandaşlar şoförü benden ayırmaya çalıştı. o esnada polis de yetişti ama üzerimde yara bere görülmediği için şoföre işlem yapmak istemediler. polis gelmeden önce beni tehdit eden şoför kardeş, şimdi kız babası olduğundan ve şiddeti sevmediğinden bahsetmeye başladı. küfür ettiğimi iddia etti. ama kamera kayıtlarına bakmaya yanaşmadı. çünkü kayıtlarda ağır hakaret bulunmadığını biliyor. bana yaptıkları da kameraya yansıdı sonuçta.
  
  otobüs tartışma yüzünden fazlasıyla geç kaldı ve vatandaşlar huzursuzluk çıkarmaya başladılar. allah belasını versin diyip şoföre ve sabırsızlanan vatandaşlara yol verdik gittiler.
  
  yırtık tişörtle eve dönerken suç duyurusunda bulunmakta kararlıydım, adama çok kaba çıkıştığımı düşünerek şikayetçi olmaktan vazgeçtim. ama şimdi kendime gelince, daha güçsüz biri olsaydım ve "adam yumruk atınca kendimi savunamasaydım ne olurdu?, bu şoför akıl hastası veya ağzı laf yapmayan biriyle karşılaşsa nasıl zarar verirdi?" gibi düşünceler alıp başımı gidiyor.
  
  hayatımızı emanet ettiğimiz halk otobüsü şoförleri durağa yanaşırken ön cama bakmaktan aciz. dalgınlıkları yetmezmiş gibi pişkinlikte üstlerine rakip yok. rezalet gibi rezalet midir, yoksa kendi ettiğimin karşılığını görüp hak ettiğimi mi buldum? yorumlarınızı bekliyorum.
• itin itlik yapmasıyla vuku bulmuş olay. iki üç dangalak vatandaş oflayıp pufladı diye hakkından vazgeçmemek gerek. bu adam (adam diyorum da bildiğin düz it ) yarın bana ya da bir başkasına yine bu işi yapabilir. madem tepki gösteriyorsun duruma (ki sonuna kadar haklısın hatta o anda edilecek küfür gayet hoş görülebilirdir bence ) sonuna kadar devam edecek, caymayacaksın. bu hayvanoğlu hayvanlar böyle böyle cesaret buluyor. kavgaya şiddete karşıyım. lakin bu davar üstüne üstüne gelip yakanı tuttuysa indireceksin orda.
  
  hümanist vırvırcılara not: kavgaya falan girmem, sevmem de. ama kendini de savunacaksın arkadaş.