ölümsüz öykü

• orijinal adı immortal story olan 68 yapımı orson welles filmi.
• şehir tiyarolarında, kenan ışık'ın yönettiği bir oyun.
  görülmeye değer bir ışık^* ve dekor tasarımına sahip, her sahnesi ünlü bir tablo gibi duran ama çok yavaş işleyen, uykunuz varsa gitmemeniz gereken bir oyun. oyuncular ağır ağır konuşuyor, tempo iyi ama ortamın da hafif karanlık olmasından oyunu sonuna kadar takip etmek biraz kasabiliyor. önemli mesajları olmayan, görüntü olarak güzel gözükmekten öteye geçemeyen, eve gidince düşündürmeyen bir oyun.
• oyunu ben çok beğendim. dekorlar, ışıklar müthişti. tomris incer'in muhteşem sesi oyuna farklı bir hava katmış.
  
  --- spoiler ---
  tomris incer'i yine ahlaksız teklifli bir senaryoda görmüş olduk. virgini isminde bir metres olması ne güzel bir ironiydi.
  "herkes kendi karanlığında kalmalı."
  "arz-talep ilişkisine ters."
  "ben sıvıları sevmem(kan, tükürük, gözyaşı), altın katıdır. altın her türlü borcu öder."
  "onun yatak odasına giden yol notre dame katedrali'nden geçiyordu."
  liman sahneleri, dalgalanan yelkenler, aynalar, robdöşambr, tekerlekli sandalye, mumlar, muhasebe defterleri, tayfa arayışı, ışıklar ve de karanlıklar hepsi güzeldi. seyirciye konuşacağı zaman seyircinin üzerindeki ışık yanıyor.
  kenan ışık'ın yönettiği "kim 5 altın kazanmak ister" isimli oyun.
  --- spoiler ---
• ışıkların çok iyi kullanıldığı ama dramaturjinin daha fazla kesip biçmesi gerektiğinden^* temposu ağır kalan oyun.
• afişinde şöyle yazar: "saçlarını aç ve yüzüne dök. insan karanlıkta oturacaksa kendi karanlığında oturmalı."
• yavaşlığın keyfi... hemen herşey olsun bitsin diyenlere göre bir oyun sayılmaz.
• (bkz: neverending story) (bkz: michael ende)