*

  • ataturk'un 66. olum yildonumu...
    (bkz: gunesi ozledik)
  • mustafa kemal atatürk'ün ölümünün belki de en acı vererek hatırlanağı yıldönümüdür. okullarda vb. yerlerde yalandan saygı duruşu yapılacaktır belki ama devlet erkanının benimsediği görüşler o'na kesinlikle saygı duyulmadığını gün gibi göstermektedir. mekanı cennet olsun..
  • 66 yil once bu vakitler o gitti. ardinda biraktigina bakip onun icin "gitti!" diyebilir miyiz? ardinda biraktigini getirdigimiz noktaya bakip gurur duyabilir miyiz? oturup aglamaktansa, formalite icabi yas tutmaktansa kafalari calistirmamizi tercih ederdi eminim.

    simdilerde lider sifatini tasiyacak kapasitesi olmayip da lider pozisyonlarini isgal edenlere bakip onu ozlememek mumkun mu?
  • maalesef tum turkiyede sagir sultanin bile duydugu siren seslerini duymayip salina salina yuruyuslerine tanik oldugum ogrencilerin bir kez daha icimi parcaladigi ve atanin bu duyarsiz genclere ulkemi teslim etmediginden emin oldugum gun.
  • geçen senelerde olduğu gibi bu 10 kasım'da da görevimi yaptım. ve gene gözyaşlarıma hakim olamadım..
  • hayatımda ilk kez arabada iken anma saatine denk geldiğim 10 kasım oldu bugün. korna çalarak anma eylemini gerçekleştirmeye çalıştım ama insanlar garipsedi, başka da katılan yoktu zaten...
    ne oluyorsun gibisinden el kol işaretleri yapanlar dahi oldu. garip ama insanlar günün ve saatin anlamını unutmuş görünüyordu. sıradan bir günde işe giderken durduk yere korna çalan biri işte.
    ben de garipsedim ve üzüldüm...
  • radyo eksen de 9:05'de siren seslerinin* ardından johny cash - we will meet again ve nick cave - death is not the end çalınarak ulu önder mustafa kemal atatürk'ün anıldığı gün.
  • çorlu'da garip bir şekilde , atamızın ölüm saatine kadar sabah yağışlı geçmiş ve sirenlerin susmasıyla birlikte yağmurun da dindiği gün olmuştur. cam boyunda saygı duruşundayken gözlemlediğim bu olay, tüylerimi diken diken etmiştir.
  • (bkz: 9u 5 gece bogazina bir sey dugumlenmek)
  • her 10 kasim'da olduğu gibi yine gözlerimizin dolduğu, ata'mızı sevgiyle, hüzünle ve en çok da hasretle andığımız gün.

    ama son birkaç yıldır olduğu gibi ata'mızın adını bu coğrafyadan silmek isteyenlerin başımızda olduğu gün. hatırlar mısınız bilmem, meczup derdik anıtkabir'e put diyenlere, bu durumda meczuplar yönetiyor bizi, ve biz bundan rahatsız bile olmuyoruz.

    kemalizm faşizmdir demek moda bu aralar, on sene sonra da atatürkçülük faşizmdir diyecekler, ve yine ses çıkmayacak kimseden, neden böyle kalın bir çizgi çizildi sanıyorsunuz ikisiniz arasına?

    coşkuyla söylediğimiz, genç cumhuriyetin gurur tablosu onuncu yıl marşı ahlaksızların dilinde alay konusu oldu. ama ben yine de aynı coşkuyu hissediyorum onuncu yıl marşı'nı duyduğumda. "demir ağlarla ördük diyorlar yurdu. nerde ördün hani nerde?" diyen bir insan bu ülkede başbakan. ve ne yazık ki bu cahilce sözlerin ardından işletmeye açtığı hızlı tren onlarca insanımızın canına mal oluyor.

    ne mutlu türküm diyene diyemiyoruz artık, en azından dememiz istenmiyor, ırkçı oluyoruz, faşist oluyoruz.

    bizzat başbakanımız yeni sözcükler icat ediyor, türkiyeli başta olmak üzere. fransalı, almanyalı, japonyalı gibi.

    olmadık bir insan orada burada atatürk'le kıyaslanıyor. ve bu kıyaslama yapılırken gözümün önüne iki kare geliyor, birinde atam atının üzerinde dimdik duruyor, diğerinde ise vatandaşın biri paldır küldür attan düşüyor.

    nur içinde yat atam!
hesabın var mı? giriş yap