• dewasa boyutlarda, karton gibi edevatlardı onlar, ortasında koskocaman bir delik wardı, "360"lık ve "1.2"lik olmak üzere iki çeşitti fekat 360'lıkların kenarındaki kesik kapatılarak 1.2'ye formatlanabiliyordu, o vakit pek performans vermezdi, haliyle bad sector oluşabiliyordu, ama 720'ye formatlayınca kullanılıyordu işte koçlar gibi.

    defter gibi yüklenirdik, eğilir bükülürdü, hemen zarar görürdü bunlar, diskin muhafazası pek bir işe yaramazdı, öküz tipli insanlar nasıl yaparlarsa, bir yolunu bulur, diske parmak basarlardı... en sevdiğim hadise ise, disket sürücülerindeki mandaldı, ne profesyonel edalarla kapatırdık mandalı... 1.44'lük disketler çıkınca tınılmaz oldular, arabaların dikiz aynalarına asılmaya bile layık görülmediler.
  • haydi şimdi (bkz: 5 25 disket zarflari).
  • bende bulunan helen ortaokulda ne oldugunu bilmeden eve getirip belki amigama girer diye bikac tanesini kırdıgım siyahca ince bicimde bildigimiz disketin abisidir.. bende halen kırmadıgım hatıra olarak sakladıgım olay, ama halen icinde 5 senedir ne oldugunu bilmedigim kara kutu.
  • (bkz: nerde o eski x ler)
  • kutularına 4-5 tane cd sığdırabildiğim disk çeşidi..
  • no name olanları siyah olurdu hep. turuncu veya sarı verbatimlere ise dokunmaya, seyretmeye doyum olmazdı.
  • (bkz: yelpaze)
  • 14-15 yaşlarımdayken commodore uma yasgunu hediyesi olarak alinmis o doneme gore super bir atilimdi!!! artik kasetlerle saatlerce urasmiyor laylaylom disketimi takiyor oyunumu oynuyordum. ama amiga nın eve girmesiyle mertlik bozuldu... 3.5 disketlerle tanistik... ram olgusuyla tanistik....gider bu
  • defterin arasına girerdi rahatça... hatta defteri rulo halde taşımak bile mümkündü.
  • (bkz: hey gidi günler)
hesabın var mı? giriş yap