ben tuzparça yerdeyim ^*

• attila ilhan $iiri.
  
  "ben tuzparça yerdeyim o bir düğüm dolaşık
  ne karanlık bir gece arkası görünmüyor
  yıldızları dökülmüş yaptığımız yanlışlık
  başladığımız örgü nedense yürümüyor
  model seçimi kötü hesaplaması çok zor
  halbuki bir zamanlar ne hızlı başlamıştık
  
  sanki o karanfiller vazosunda duruyor
  boğaz'ın laciverdine aydan dağılan ışık
  eli saydam bir büyü elime dokunuyor
  ikimiz sanki hayal tepeden tırnağa aşık
  asla görülmeyecek bir filmde yaşamıştık
  bugün vardığımız yer gözümü korkutuyor
  
  o vücudunda rahat kendisiyle barışık
  ben kendime kısayım bu aşk bana sığmıyor
  neş'esi kopuk kopuk işi gücü taşkınlık
  taşıdığım tasayı besbelli taşımıyor
  benim varlığım her an korkudan aşınıyor
  vehimlerim bir orman ıssızlığa alışık"
• içimden kırdılar, yere döküldüm serzenişi.