biçimsiz

• sıkıntılı rüzgarlar geçiyor sokaklarından
  bir adam sırtındaki söküğü dikiyor
  günahları ki
  eğreti bir yara kabuğu gibi dizinde
  ha düştü ha düşüyor
  
  sedef kaplamalı hüznü var dilinin
  ne zaman ki konuşmaya kalksan
  sevgiden ve aşktan yana
  söyleyecek her neyin varsa
  toz olup uçuyor, tutamıyorum
  
  içimde unutulmuş bir makas
  durmadan ayırıyor ruhumla tenimi
  
  gitsen gitsen iki adım ötesi
  buruşmuş bir mendil gibi
  kenarından yanmış bir kağıt
  ipi kaçmış yeşil bir kazak ve
  daha fazlası değil göreceklerin
  sürse sürse üç vakitliktir ömrün
  
  hiçbir kimseyi hiçbir yere uğurlamamışsındır
  sana olsa olsa kül yakışır
  içimden dört nala atlar geçiyor, kül saçları
  tarıyorsun
  
  bir ağacın birbirine uzak iki dalı gibiyiz seninle
  kendim ve kendim
  sırtımı bana döndüm de gördüm
  arkamda bıraktığım her yer
  arkamda yığılmış meğer
  
  sebebi ne şimdi bilmiyorum
  nefsim mi engel
  nefesim mi
  
  iki adımlık dünyada atlar koşuyor
  
  ah kendimle aramda bir tütün
  hiç durmadan iç çekiyor
  
  (bkz: sinem sal)
• (ilk giri tarihi: 7.12.2015)
  
  (bkz: biçim/@ibisile)
  (bkz: şekilsiz)
  (bkz: kalıpsız)