feride

• yılmaz odabaşı'nın tek şiirden oluşan şiir ile aynı ismi taşıyan kitabı.....
• (herkesin bir feride’si vardır ben bilmez miyim
  herkesin bir ayakkabısı gibi bir de şarkısı
  herkesin bir kimsesi vardır ben bilmez miyim
  bir de kimsesizliği...)
  
  i
  
  gözlerinle gözlerime dokunuyorsun
  bir bilsen o an gözlerim oluyorsun
  kaçalım, beni gören sen sanacak...
  
  ii
  
  görüyor musun dağlara dokunuyor insanlar
  giderek dağlaşıyorlar
  görüyor musun adınla başlıyor her şey
  karın eriyişi, yağmurun dirilişi
  özlemin ilk harfi, gücün hecelenişi
  
  adınla!
  
  adınla her şey: şarabın dökülüşü, sesimin eskimeyişi
  
  *
  
  /ben ise sana abanıyorum
  büsbütün aşk kesiyorum.../
  
  yenile yenilene bana abanıyorsun sen de
  ateş kesiyor dudakların
  
  saçların iri bir tutunmak oluyor o yangın yerlerinde
  
  /ben nereye gitsem biraz senden gelirim
  ardımdan kuşlar ve uykular gelir/
  
  feride
  ey yaar!
  
  (siirin ilk bölümünden küçük bir bölüm)
• kendi dusuncesiyle hareket eden, basina buyruk, gururlu, kibirli anlamlarındaki bayan adı (bkz: calıkusu).
• - isminizi öğrenebilir miyim ?
  - feride ismim.
  - feri nerede, neden aldı sizin isminizi ? isminizi ondan almalıyım...
  - oha haywan.
• emel sayının oynadığı film^* ve şarkısının sözleri de şöyle:
  
  ismin ne dedi, söyleyiverdim
  feriiidee, feriide
  askinla yanip cilgina dondum
  feriiidee feride
  birden ona ben kalbimi verdim
  feriiidee, feriide
  bittim oldum mum gibi sondum
  feridee ferideee
  keşke adımı bilmez olaydın
  feriiidee, feriide
  gözyaşlarımı silmez olaydın
  feriiidee, feriide
  
  bir şey içime sinmiyor
  dert üstüne dert binmiyor
  kimse acimi bilmiyor
  aşkın ateşi dinmiyor
  
  feriiideeeeee
  feriiideeeeeeeeeeeeeeee...
  
  ha hahaha haaaaaaaaaa
• şevval samın oynadığı bir dizi çok kısa sürmüştü ve değişik bir jenerik müziği vardı.
• ....
  sana bir bıçak vereyim rüyalarımı dağıt
  bir rüzgar vereyim külümü
  bir sevda vereyim kuraklığımı dağıt
  
  ...
  
  artık gözümü kırpmadan vurabilirim kendimi de;
  vurabilirim kendimi bir usturanın katil çeliğiyle
  ya da o silik duvar yazıları önünde bir paslı tüfekle!
  24.00 sonrası... kanlı karanlık çekilirken rengine
  bir namlunun ansızın dağıtacağı beynimi
  bırakabilirim bulvarda aç gezinen itlere
  ardımdan kan
  kan koksun gece!
  
  (bilirim cesedimin üstünde bir dal kırılır ,bir yaprak hışıdar yine;orada 'kime ne'sin
  sen;alıp gidesin kendini kendinle....)
  ....
• benim darbe yediğim feride için de (bkz: feride gönel).
• bir küçük cennet tasviri.
• (bkz: feride cicekoglu)