güzel annem

• ahmet güntan'ın ikili tekrar'ının sekizinci şiiri
  
  güzel annem.
  
  benim annem, güzel annem,
  meğer iyiliği senden öğrenmişim,
  ne güzel yakışıyor sana altın başaklar,
  keşke hep onlarla kalsaydın anne.
  
  iyilikten kalbim şişti,
  benim annem, gönlümün içi,
  yorucu bu uzun süren masumiyet,
  keşke hep onlarla kalsaydın anne.
  
  konuşuyorsun, biliyorum, belki kendinle,
  ne güzel yakışıyor sana altın başaklar,
  ağacın altında beklediğim günü hatırla,
  seni orada hala öyle seviyorum anne.
  
  [ikili tekrar'ın bir sonraki şiiri için (bkz: güzel babam); ilk şiir için ise (bkz: güzel orman)]
• bugün ilk defa bir sıfatla sevdi. "güzel annem" deyip sarıldı, o an çok üzgünüm deyiverdim,sanki birine anlatmak istercesine güldü ve "geçecek,geçecek" dedi. 4 yaşınla ömrüme ışık tutuyorsun.
• güzel annem şiirini hep severek okudum. severek dinledim. benim annem de bu şiir kadar güzel işte! sadece hastanedeyiz. bu kadar.