meyyal
-
abayı yakan, akan, ayran gönül sahibisi, hayran, sevdalı, belalı, müptela, düşkün, bayılan, ayılan, hebele hübele kimse.
buna kafiye olsun diye uygun bir de seyyal kelimesi vardır. seyyal meyyal hatırlanmaktadır. -
arapça kökenli bir sözcük. asıl anlamıyla yıkılırcasına eğilmiş; mecazi anlamda, birisine, birşeye meyli, düşkünlüğü olma, gönlü kayma.
-
moda deyişle (ara: *tandanslı)
-
onuncu nesil çaylak.
-
-
iyi oyunculuk örneği olarak gösterilebilecek, kötü bir film olan poliste, haluk bilginerin "şiddete meyyalim vallahi dertten" şeklinde cümle içinde kullandığı kelime.
iyi sahnedir. -
söylemesi çok hoş kelime.
günlük hayatta çok sık duymayız bunu. şahsen ben biri söylediğinde biraz duraksıyorum. "niye söyledi ki şimdi bunu?" tadında. bir insan nasıl meyyal diyebilir ki? ara sıra düşünüyorum da günlük konuşmada bu kelimenin çok az yeri geliyor.
edit: noktalama -
(bkz: meyilli)
henüz yazılmamış, çok şaşırdım.
edit: argodaki kullanımı aklıma gelmemişti yazarken. o kullanımını karşılıyor mu bilmiyorum ama "şiddete meyyal" ve "şiddete meyilli" aynı şeydir. -
-
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap