• ajans ada kurucusu, merkez ajans kurucusu (tokai ve yapi kredinin "pardon"reklamlarini ilk yapan ajans), ikisinin birlesiminden olusan adam ajansinin kurucusu, yabanci ortak katilimindan sonra lowe adam olan ajansin yoneticisi, eski solculardan, emektar reklamci.
  • (bkz: lowe adam)
  • ana britannica nın yayınlanabilme nedenlerinin de başta gelenidir.
  • inci asena'nın eski kocası.. biraz aksi bir adam.. adam yayınlarını önce inci asena'ya devretti, baktı adam, adam olmuyor, tekrar dümene geçti..
  • davudi sesli, ak sacli, guzel kitaplar yayinlayan ama guzel bir davranisini goremedigim ve adam kitabevini batiran sahsiyet...
  • istanbul 2010'un iletişim komitesi başkanlığını yürütmektedir.
  • inci asena'dan sonra aysegul molu ile evlenmistir.
  • maryani büyüm'ün (1902 -1998) oğludur. annesini 9 nisan 1998 günü birden fazla gazetede yayınlanan ve bizzat kaleme aldığı şu ilanla uğurlamıştır:

    =====o=====

    maryani büyüm
    1902 -1998

    onu kaybettik

    1902'de everek'te (develi) doğdu. babası nazar efendi, annesi homosi hanım'dı.

    anadolu'yu kasıp kavuran o insan yangınında babası da öldürüldü. genç annesi, iki küçük (keğeszik, vartanuş) sürgünü acıyı ve zulmü, ama aynı zamanda kardeşliği ve yardımlaşmayı tanıdı. kendisi de aynı yangından esirgenen, öksüz ve evlatlık demirci arsen usta ile evlendi. 5 çocukları yaşadı: hamparsum, maresa, vartuhi, takuhi, nazar. 16 torunları doğdu: vartanuş, silva, alis, elizabet, hagop, vahan, jülyet, harutyun, arsen, azat, mari, arsen, aylin, milena, ludmilla, ali murad. annesinin (1964), kocasının (1971), küçük kızının (takuhi-1992) ölümlerini gördü. bir tek gün zulümden söz etmedi. acıyı, sevgisi ve şefkatiyle yumuşattı.

    gençlere iyiliği, güzel günleri anlattı. ölümünden hemen önce en küçük torununa "sordum sarı çiçeğe, anan baban var mıdır?"
    ilahisini söyleyen odur.

    bu kadın, annemiz, büyüğümüz, büyükle büyük, çocukla çocuk olmasını bilen bu matriark, ölümü kavuşma olarak, doğumu bir direnme ve meydan okuma olarak gördü. ateşin, yokluğun, yoksulluğun içinden geçti geldi; sevgisi gibi aklını ve ferasetini de yüreğinde taşıdı. hem korktu ölümden, hem ölümü özledi. hem ancak onunla yaşayanların bilebileceği kadar çekti hayatta, hem gönülden sarıldı yaşamaya ve sevdi yaşamı. torununun torununu gördü, kucağına aldı, onu kutsadı.

    o anadolu'nun yaşadığı bir bütün yüzyılı anadolu gibi kederiyle, acısıyla, direnciyle ve sevdasıyla yaşayan, gerçek insanlardan biriydi.

    onu kaybettik.

    onunla birlikte şimdi yüzyıl erken bitiyor. anadolu'nun kaderi gelen çağda aydınlık olsun; artık yalnız sevgi, sevinç, mutluluk, kardeşlik ve paylaşma tohumları yeşersin.

    savaş olmasın, barış olsun. onun bacıları, hısımları, komşuları, çocukları, yeğenleri, gelin ve damatları, torunları, torunlarının torunları ondan öğrendiklerini kendilerinden sonra gelenlere öğretsinler. iyilik ve sevgi öyle büyüsün.

    amerika'da, fransa'da, almanya'da, avusturya'da, isviçre'de ve elbette vatanı, yurdu, evi ocağı anadolu'da, türkiye'de.

    10 nisan 1998 cuma, 13.00
    ana kilise
    ermeni patrikhanesi karşısı, kumkapı
    şişli ermeni mezarlığı

    =====o=====
  • bir zamanlar fırtınalar estiren.

    https://www.youtube.com/watch?v=6lfbixxkjwi&t=39s
  • adının ve soyadının oluşturduğu entresan kombinasyon ile insanı gülümseten, dahi düşündüren agos gazetesi yazarı. ayar vermesi ile meşhurdur.
hesabın var mı? giriş yap