sidharta

• (bkz: siddhartha)
• asaf halet çelebi'nin om mani padme hum kitabındaki bir şiir. şairin güçlü ve özgün sesinin (he ile birlikte, #1293926) en iyi örneklerinden biri. (italikler, görünmez bkz.'lı)
  
  sidharta
  
  niyagrôdhâ
  koskoca bir ağaç görüyorum
  ufacık bir tohumda
  o ne ağaç ne tohum
  om mani padme hum (3 kere)
  
  sidharta buddha
  ben bir meyvayım
  ağacım âlem
  ne ağaç
  ne meyva
  ben bir denizde eriyorum
  om mani padme hum (3 kere)
• (bkz: vasudeva)
• emil sinclair'in öyküsü şimdi bitti muazzam bir bitişti
• siddhartha nedir üstad? değişir. ne öğrenmek istediğine göre çok anlamı vardır onun. sırasında bir felsefe, sırasında bir aydınlanma veya öğrenme, sırasında bir yaşam biçimi, sırasında doğayı anlama, sırasında doğanın kendisi olma... sırasında aile, sırasında dost veya sevgili...
  siddhartha nedir üstad?
  çok az şey vardır insanın hayatında görüp şaşırdığı, duyup inanmak istemediği, dokunup yalansamadığı, tadıp anlamlandıramadığı... siddhartha bunlardan biridir.
  
  gelelim kitabın kendisine...
  
  genç bir brahmanın oğlu olarak yaşadığı baba ocağını terk edip dostu govindayla bilinmeze, hayata ve onun gizemini çözme yoluna düşen kahramanımızın hikayesidir bu.
  samana adı verilen derviş olmayı çare olarak görüp tanıdığı ve bildiği herşeyi gerilerinde bıralmayı göze alarak düştüğü bu çetin ve çetrefilli yolda siddharthayı bir dizi talih ve talihsizlikler beklemektedir. baba evinden ayrıldıktan sonra 3 yıl samanaların yanında aç bilaç dilenerek buldukları yiyeceği yiyip bulamayınca oruç tutup nefislerini körelterek yaşayan iki dost günlerden bir gün buddha adında bir ilahi adamdan söz edildiğini duyarak onun peşine düşerler... budha'yı çok geçmeden bulurlar. govinda buddha'nın öğretisini ve yaşam biçimini benimseyerek onunla kalır ama siddhartha ayrılmak zorundadır. çünkü buddha ona anlatıldığı gibi ağız dolduracak yetenekli ve etkileyici düşünceleri olan biri gibi görünmemiştir, buddha ona yetersiz gelmiştir. ve o kendi olmak, kendini bulmak için tekrar yollara düşer.
  bir zaman sonra siddhartha'nın yolu şehre düşer. şehre gelince kamala isminde bir kadın tanır ve kadına aşık olur. kadın siddhartha'yı beğenir ama parasız işsiz bu delikanlıdan bir şey elde edemeyeceğini anlayıp onu başından savmaya çalışır. siddhartha bunun üzerine kadından nasıl para kazanacağını öğrenir ve kamaswami adında bir tüccarın yanında işe başlar. kısa sürede yükselir. kazanır çok kazanır. kamalayı elde ederek onunla yaşamaya ve ikili ilişkilerin her türünü kadınla yaşamaya başlar. bu sırada insanlıktan çıkmakta ve kötü, cimri, sinirli, nefrete meyilli birine dönüşür.
  durumun farkına varınca herşeyi bırakır kaçar. bir zamanlar onu nehrin karşısına geçiren kayıkçının yanına gider ondan iş ister ve beraber çalışmaya başlarlar. yıllar geçer.
  bir gün kamala ve siddharthanın oğlu tesasüfen kayıkçıyı bulurlar. kamalayı yılan sokar ve kadın oğluyla babasını tanıştırıp ölür. bu andan başlayarak baba oğul arasında bir takım tartışma ve anlmaşmazlıklar baş gösterir. genç siddhartha babasına daha fazla dayanamaz ve onları terk eder. siddhartha için bu yeni bir bilgeliğin kapısını açar. bir zamanlar kendisinin babasına yaptığını oğlunun kendisine yapmasıyla yüzleşmek zorunda kalır. oğlunun gidişini naçar kabullenir.
  ve bir süre sonra eski dostu govindayla yeniden karşılaşırlar ve kitabın sonu govinda nın siddharthayı yeni üstad'ı olarak kabul etmesiyle biter...
  
  siddhartha bende karmaşık fikir ve heyecanlar oluşturdu. işlediği konular aslında senin, onun, benim bilip de görmediğimiz veya gördüğümüz ancak artık alışkanlıktan sıradan gelen konulardı. fakat işleyiş biçimi ve sırası insanı yeni hislere sürüklemekte başarılıydı. örneğin tüccar kamaswami ile geçen diyaloglar ve ona karşı tavrı zamanımızın bütün işçi ve emekçilerinin yapmak isteyip yapmadıkları veya şu yada bu nedenle yapamadıklarıdır. kamalayla yaşanan kısa süreli yasak aşk ve oğluyla olan kuşak çatışması da bunlara örnektir. siddhartha da dikkate değer bir nitelikte kanımca şudur; siddhartha asla yeterli gelmeyeni kabule yanaşmaz. başka bir deyişle kendini nasıl görmek isterse onun peşine düşer. bu yerine göre ailesini geride bırakmayı gerektirir, yerine göre dostunu, yerine göre aşık olduğu kadını ve varlığını...
  burada aslında gizli bir toplumsal mesaj vardır. buna göre duygularının peşine düşme gücü olanlar derhal harekete geçmeli ve kendini nereye ait hissediyorsa oraya gidebilmeli orada kalmalıdır. kitap bu yönüyle amerikan ve batı kültürüne yaklaşmıştır. ama genel izlenimim doğu ile batının sentezi şeklindedir...
  kısaca kitapta herkese göre bir şeyler var. yeterki onu görebilecek gözlerimiz olsun...
• niyagrôdhâ
  koskoca bir ağaç görüyorum
  ufacık bir tohumda
  o ne ağaç ne tohum
  om mani padme hum
  sidharta buddha
  ben bir meyvayım
  ağacım âlem
  ne ağaç
  ne meyva
  ben bir denizde eriyorum
  om mani padme hum
  (bkz: asaf halet çelebi)