universal mind

• hüzünlendiren bir the doors şarkısı...
  
  i was doing time
  in the universal mind
  i was feeling fine
  i was turning keys
  i was setting people free
  i was doing all right
  then you came along
  with a suitcase and a song
  turned my head around
  now i'm so alone
  just looking for a home
  in every place i see
  
  i'm the freedom man
  i'm the freedom man
  i'm the freedom man
  that's how lucky i am
  
  i was doing time
  in the universal mind
  i was feeling fine
  i was turning keys i was setting people free
  i was doing all right
  
  then you came along
  with a suitcase and a song
  turned my head around
  now i'm so alone
  just looking for a home
  in every place i see
  
  i'm the freedom man
  
  i was doing time
  in the universal mind
  i was feeling fine
  i was turning keys
  i was setting people free
  i was doing all right
  
  then you came along
  with a suitcase and a song
  turned my head around
  now i'm so alone
  just looking for a home
  in every place i see
  
  i'm the freedom man
  yeah, that's how lucky i am
  i'm the freedom man
  i'm the freedom man
• ltein 8. sarkisi.
• paradigm shift gibi hayvani bir solo-riff ile baslayan, sonu ise kişiyi sirkte hissettiren harika şarkı..
• hells kitchen tadinda lte $arkisi.
• a f a# -a a# f a f a# a -f -e
  notalarinin ~160 metronomda calindigi hizli bir arpej ile ba$layan, lte'nin stilini en iyi $ekilde (bence) tanitan parca. hatta en zor lte parcasi kabul edilebilir. icinde yok, yoktur. dream theater'in six degrees of inner turbulence'daki the glass prison isimli parcanin da nereden ilham aldigini gosterir.
• petrucci'nin yarattıgı mukemmel melodilerden birine sarkinin ilk yirmi saniyesinde sahit oluyorsunuz. bu icinize bir anda enerji dolduruyor. mutluluktan agziniz kulaklariniza yaklasiyor. arkasindan bir dizi sololar geliyor ve 1"30' da yine ilk solo ve arkadan portnoy'un davulunun baskin sesini duyuyorsunuz. daha sonra 2. dakikada dream theater'ın neden jordan rudess'i gruba dahil ettigini anlamaniza yardimci olacak bir solosunu dinliyorsunuz. sarki bir ahenk icinde devam ederken 3. dakikanin sonlarına dogru bir anda yavaslayan ve hemen arkasindan gelen piyano melodileriyle rahatlıyorsunuz. yaklasik bir dakikalik bu dinlenmeden sonra tony levin'in bass sesiyle portnoy'un kısa bir duetiyle tekrar karmasik ritimler denizine giriyorsunuz. sarki sonlara dogru hizlaniyor ve iste yine o ilk bastaki solo. bu sizi artik doruk noktasina cikariyor. ve o da nesi... anonim panayir sarkisina cevriliveriyor solo. ve size bircok sarkinin yasatamadigi anlari yasatan bu mukkemmel otesi sarki bitiveriyor.
  
  (bkz: liquid tension experiment)
• liquid drum theater'da mike portnoy'un bir "here we go, universal mind" deyişi vardır ki, bu kısa laf bile size şarkıyı en az on kere ard arda dinlettirebilir. güne başlarken bir iki doz alınması tavsiye edilir.
• çok net dünyanın müzikalitesi en iyi parçasıdır. derken şöyle, bütünleşik gerçek bir eser (compose). yane bu kadar şeyi birbirine bu kadar güzel bağlamak uzmanlık üstü birşey.
• yer yer yedi sekizlik, yer yer dokuz sekizlik aksak ritmlerini sevdiğiminin, coşku seli, heyecan fırtınası, yılların eskitemediği liquid tension experiment parçası. lte 2008 los angeles konser kaydı eargasmic'tir. hayvan adamlar sizi be... ^****
• klavye-gitar atışmaları muhteşem olan lte şarkısı.