*

  • tam olarak ne manaya geldigini cözemedigimiz ismi ile, konaminin türk atari salonlarina en büyük armagani.
    street fighter'in atasi, "abi sen gecemiyosan ben geceyim mi?" sendromunu ilk ve en yogun olarak yasatan oyun.
  • bushu, blues, fan... 3'er dakkalik 3 jetonla 3 kere ust uste bitirdigim oyun.
  • o 3 dakikalık jeton ayrı bir muamma idi, lakin oyunun son ekrani olmadığından akillica bir hareketti.
    bles da son adamdi, maviler icinde aygina saydirmadan öldüren yoktur bu alemde onu.krar kafani...
  • muziklerini martin galway'in yaptigi hatta muzigin ba$indaki sesin me$hur galway noise oldugu oyun..
  • chain, fan ve club hatirladigim spontane karakterler, iki ki$i takilabilsek cok daha renkli olurdu dedirten oyun..
  • star diye bir bayan dövüşçü vardi.
  • commodore versiyonunda pembe backgroundlu bi bölüm vardı, ya da yanlış hatırlıyorum.
  • süreli olmayan ataricilerde sonsuza kadar oynayabildigim oyun. canım sıkılınca başkasına bir jetona satardım.
  • oyunda toplam iki ekran ve her ekranda 5 dovu$cuden toplam 10 adet dovu$cuye kar$i amansiz bir caba sergiliyoruz (bkz: yaran oyun tanitimi alintilari).. henuz cikmami$ adamlar soru i$areti olarak gorunuyor ve bizi merak icinde birakiyorlar.. buschu, chain, nuncha, fan, club (club cok zordu ayagina cali$mak gerekiyordu), blues ve birbirinden degi$ik binlerce oyuncu ile dovu$un tadini icimizde hissediyoruz..
  • her dovuscunun ayrı bi olayı zayıf bi noktası vardı. o zayıf noktayı bulup noktasına noktasına vurmak gerekirdi.
hesabın var mı? giriş yap