hesabın var mı? giriş yap

  • himalayalar'ın doğusunda bütünüyle dağlık, küçük bir ülke olan bhutan ülkesinin başkentinin havalimanı. ıcao kodu vqpr'dır. dört bir tarafı 4000 metreyi aşan yükseltilerle çevrili derin bir vadide bulunduğundan dünya üzerinde muhtemelen inişi en zorlu hava meydanıdır. bu havalimanını sadece bhutan'ın resmi havayolu şirketi olan drukair kullanır. genellikle nepal ve hindistan'ın yakın şehirlerine -şehirlerinden- uçuşlar yapılır. havalimanına inişte airbus a-318 ve a-319 gibi daha küçük jet uçaklar ile atr-72 turboprop uçaklar kullanılır. hatta bir yerde havalimanının zorlu şatları yüzünden drukair'in talebiyle airbus'ın a-318/19 uçaklarının performansını arttırdığını okumuştum.

    paro'ya iniş yapılırken vadi etrafında, üstünde havanın açık olması ve uçağın doğrultusunu etkileyecek bir rüzgarın olmaması zorunluluğu vardır. gece iniş ve kalkış yapılmaz. havalimanına iniş iki şekilde yapılır. ilkinde güneydeki vadinin içine girilip vadi takip edilerek 33 pistine inilir. diğerinde ise pistin üzerine gelindikten sonra kuzeydeki vadinin içine alçalıp vadi içinde belirli referans noktalarıyla belirlenmiş yerden 180 derece keskin dönüş yapılır ve 15 pistine inilir. 15 pistine inilirken mr. smith's house , sangcheokor manastırı gibi dönüş noktaları olarak belirlenmiş referans noktaları bulunur.

  • tam da chp ve hdp zihniyetinin seçim beyannamelerini açıkladığı, chp'nin iyi bir rüzgar yakaladığı ve hatta koalisyonların gündeme geldiği bir dönemde başlaması ilginç operasyon. ha yok oranın adı uludere, yok bokdere diye tartışmak güzelse siz oradan devam edin ağalar.

  • achilles ve kaplumbağanın yarışını konu alan paradokslar. (bkz: cevaplamasi zor sorular/4)'te bir tanesi ele alınmış. bu paradoksun basitleştirilmiş iki versiyonu şöyledir:
    1- amacımız a noktasından b noktasına gitmek olsun. bu yolu tamamlamak için önce yolun yarısını hele bi katedelim. geri kalan yolu yeni gorev olarak ele alalım ve aynı yaklaşımla hele bir yarısını gidelim bakalım.. bir süre bu şekilde devam edelim. sonra birden anlayalım ki, ne kadar gidersek gidelim, bu yol hiç bitmez, çünkü sonradan mutlaka gidecek bir "öteki yarı" kalır.

    2- aynı problemi ele alalım. a'dan b'ye gitmek için öncelikle mesafenin yarısını "hele bi" katetmek gerekiyor. peki bu "yarım" mesafeyi aslında katedebilmek için öncelikle onun da yarısını katetmemiz gerekmiyor mu? hayhay, edelim fakat bu "çeyrek" mesafenin de öncelikle ilk yarısını bitirmemiz gerekmiyor mu ki sonradan diğer yarısını düşünelim? aaa ilk paradoksta anlatılan "hedefe ulaşamamak" şöyle dursun, yerimizden bile kıpırdıyamıyormuşuz demek ki.

    zenon sanırım burda sapıtıyordu, lafı "hareket yoktur" demeye getiriyordu. örnek olarak da şöyle bir paradoksla çıkagelmişti.

    3- havaya bir ok attığınızı düşünün. bu ok size hareket ediyormuş gibi gelebilir, sebebi x süre içinde y kadar mesafe gitmesidir. x'i küçük aralıklara bölün, birer saniye mesela, o zaman diyebilirsiniz ki birinci saniye boyunca ok şu kadar gitti, 2. saniyede şu kadar, bunları topladım y'yi verdi. zaman aralıklarını daha da küçültelim, hatta öyle küçük olsunlar ki, bir daha bölünemesinler, buna "an" diyelim. şimdi bakalım bu ok "an" sürede ne kadar mesafe gider? hiç gitmez. (okun fotoğrafını çektiğinizi düşünün, ok fotoğrafta durmaktadır değil mi?) e her "an" 0 mesafe giden bir ok nasıl olur da hareket eder?

    zenon'un devrinde büyük ihtimalle infial yaratan bu paradokslar yıllar sonra limitin, sonsuz toplamın vesairenin devreye girmesiyle çözülüvermiştir.