hesabın var mı? giriş yap

  • sigara içtiğim zamanlarda mandalina kabuklarını küllük olarak kullandığım zamanlar geldi aklıma. neden evde kaldığım şuan anlamını buldu.

  • kavimler göçü

    mangeçur kağan seni davet etti. [paylaş] herkese açık etkinlik.

    zaman: m.s. 356
    yer: avrupa'ya doğru
    oluşturan: hunlar
    daha fazla bilgi: bütün kavimleri bekliyoruz. oturmaya mı geldik orta asyaya :)

    [katılacağım] [belki] [hayır]

  • bir diğer adı ise fotik hapşırma refleksidir.

    genellikle, bir çok insan, burnunun gıdıklanmasını tetikleyen bir etmen ile hapşırır. işte bu etmenlerden biri de güneş ışığı.

    fotik hapşırma refleksi, güneş ışığına direk maruz kalan insanların hapşırmasına sebep olan reflekstir. genellikle loş bir ortamdan güneş ışığına geçişlerde meydana gelir. dünya nüfusunun yüzde 20-30'u bu reflekse sahip.

    bu refleks genetik olarak aktarılıyor. eğer anne ya da baba bu refleksi ilgilendiren gene sahipse, çocuklarının da fotik hapşırma refleksine sahip olma olasılıkları büyük.

    hapşırmak, anlık olarak görüntü kaybına sebep olduğundan dolayı savaş uçağı pilotları, güneş gözlüğü takıyor ve böylece hem güneşin rahatsız eden etkisinden hem de fotik hapşırma refleksinin olumsuz etkilerinden korunuyorlarmış.

    -uzanmışım kumsala, güneş damlar içi.. haaa hapşuuu! *

    çok yaşa!

  • ne güzel danışıklı dövüş lan.

    onlar orta açıyor, a haber yayınlıyor. dünya 5 dakikalığına iğrençleşiyor. akp’nin 7 haziran’da iktidarı kaybettiği ilk seçim sonrası doğuyu kana bulayıp, halkı tekrar akp etrafında konsolide eden de bunlar değil miydi?
    hani hep büyük resim diye kafa s*ken, yatay çizgili krem rengi tişört giyen dayılar varya, keşke biraz iq’ları yetse de kendileri görse büyük resmi. aslında kim kimin müttefikiymiş.

    bakın beyler-hanımlar, ataşehir'de şimdiki ismiyle mustafa kemal, eski adıyla 1 mayıs mahallesi vardır.
    mahalle 70'lerden beri fanatiklik derecesinde sol bir mahalleydi. zamanında elin arjantilisi gelip belgesel çekti o mahalleyle ilgili.
    mustafa kemal ne kadar asi bir mahalle olsa da, bireysel suç oranı yok denecek kadar azdı. taa ki o bölgeye 2010'lardan sonra pkk girene kadar.
    mahallede artık uyuşturucu işi gırla. bunların girdiği bir yerde uyuşturucu olmaması imkansız.
    birinci ağızdan anlatayım; bu zevatlar polisle çatışıyordu, sonra koşarak gidip cemevi bahçesinden içeri atlıyordu. mahallenin alevi dedesi artık bunlara yalvardı ''bizi rahat bırakın, olay çıkarıp-çıkarıp bu kutsal mekana kaçmayın'' diye. amaç ne? polis biber gazıyla cemevine girsin, provakasyon olsun.
    bu örgütün tıynetini anlatmak için yeterli bir örnektir sanıyorum.

    bunu niye anlattım? pkk her zaman en büyük zararı sol fraksiyonlara vermiştir. bu haberdeki gezi örneğine de şaşırmadım. onu da karalamak istiyorlar. bir olayın kime fayda sağladığını düşünerek, gerçek müttefikleri tespit etmeye biz devam edeceğiz..

  • ben olacakları şimdiden yazayım.

    - biri gelecek, ben beğenmedim diyecek.

    -sonra başka biri gelecek "sen bu logoyu nasıl beğenmezsin? adamlar şu kadar paraya şu şirkete yaptırdı. cahil, bilmiyorsan sus" diyecek.

    -sonra öteki gelecek "bana ne kardeşim ne kadar para harcadılarsa? ben beğenmedim, benim için bitti" diyecek.

    2. ve 3. adımlar kendilerini tekrar ederek başlıkta, sonsuz bir döngüye girecek.

  • 90'ların başı, bir yaz gecesi. arkadaş evinde toplanılır. güzel vakit geçirilir, kafalar da çeşitli yollarla güzelleşmiştir. geyik yapmaktan bıkıldığı noktada tv açılır, sesi kısılır, karanlıkta çıt çıkarmadan seyredilir. derken yukarı kattan* bir cam kırılma sesi gelir. burada atlanmaması gereken nokta, ev sahibinin imitasyon katana koleksiyonu olduğudur. ve hepsi de aşağı katta, bulunduğumuz salonun duvarlarında asılıdır. cam kırılma sesinin ardından sanki telepatik uzaylılarmışız, sanki yıllardır bunun için eğitilmişiz, sanki biri bir düğmeye basmış gibi hepimiz sessizce kalkar ve duvardaki kılıçları alırız. gerçek kılıç olmadıklarından keskin değillerdir ama elde çok ürkütücü durdukları da bilinmelidir. psikopat ninjalar gibi karanlığın içinde kılıçları havaya kaldırır, gözümüzü merdivene dikeriz. saniyeler sonra tvnin ışığında şüphelinin ayaklarını görürüz. merdivenden yavaş yavaş iner. başı gözüktüğü anda ev sahibi ışıkları yakar. göz göze gelinir. karşılıklı çok kısa bir donmanın ardından topluca haykırmaya ve adama doğru koşmaya başlarız. adam ışık hızıyla yukarı fırlar ama durmayız. kovalamaya sokak boyunca devam ederiz. ama hırsız akıl almaz bir hızla kaçar. hoş, yakalamak istiyor muyuz, yakalasak ne yapacağımızı biliyor muyuz belli değildir. adamın o an ne hissettiğini canlandırmaya çalışıyorum gözümde. dört adam. dördü de entel kuntel tipler. şortlu, gözlüklü, keçi sakallı, 20'li yaşlarda gençler. ellerinde japon işi kılıçlarla pozisyon almış seni bekliyorlar. hatta içlerinden biri yeniçeri taarruzundaymış gibi allah allah allah diye bağırıyor. "ne kadar postmodern" diyecek zamanı olmuş mudur?

    edit: http://www.hurriyet.com.tr/dunya/12497984.asp

  • diyalog tekrarı: tahminen üç saniyede bitmesi gereken karşılıklı bir diyalogun sürekli tekrarlarla uzatılması yöntemiyle gerçekleşir. sadece üç kelime ile anlatılabilecek olay örgüsü işkenceye dönüşür.

    -mert'i en son kemal'in evinden çıkarken görmüşler
    -kemal'in evinden mi?
    -evet kemal'in evinden
    -evden çıkmış ve gitmiş öyle mi?
    -mert kemal'in evinden çıkmış arabasına binip gitmiş
    -mert'in kemal'in evinden çıktığına emin misin?
    -mert'in evden çıktığını duydum, görmedim
    -kemal'in evinden mert'in çıktığını görmüşler demek...çok enteresan
    -evet ben de ilk duyduğumda şaşırdım. mert'in kemal'in evinden çıkarken görülmesi insanı şaşırtıyor

    (allah belanızı versin)