hesabın var mı? giriş yap

  • çakırkeyif olduğu bir gece eve balkondan girmeye kalkmış, karanlıkta ayağı takılıp düşmüş. balkondaki muhtelif nesneyide yere devirir ki, "booooooom" diye bi ses! istanbul'un tamamı ayakta. o kafayla "amma gürültü yaptık yahu" diye söylenerek eve girer ve yatar. ertesi gün öğrenir ki, haydarpaşa açıklarında iki tanker çarpışmış, indenpendante adındaki petrol yüklü tanker infilak etmiştir!

  • az önce izlediğim ve ciğerimi delip geçen film. bu kadar az kadroyla, gürültüye patırtıya girmeden, dingince ama hiç sıkmadan ancak bu kadar güzel bir film çekilebilir ve savaşın anlamsızlığı, insan olmanın tek birleştirici yanımız olduğu bu kadar iyi anlatabilirdi. ve ivo, sen ne güzel bir insansın.

  • 3 ay tatil yapıyorlar, aldıkları maaşı haketmiyorlar diyen dallamaları da bu başlığa bekliyoruz.hangi iş grubu * bir insanın hayatına bu denli yön verebilir.

    not : hayatı bir öğretmeninin dokunuşları sayesinde yön değiştirmiş bir mühendis.

    debe edit : işini onuruyla yapan tüm öğretmenlerimin ellerinden öpüyorum.
    iyi ki varsınız ...

  • is makinesi operatoruyum santiyede. yanima yaklasani 9 metre derine gomerim dedim. o gunden beri yaklasan yok... yemegimi cayimi termosta evden getiriyorum. ama tabiiki yusuf yusuf halindeyim.

  • veliler resim öğretmeninin doğru düzgün resim öğretmesini istemek yerine o ders saatinde test çözmesini istiyor maalesef. yani boşa geçen bir zaman olarak görüyorlar. çünkü eğitim sistemimiz (dershaneler kaldırılsın veya kaldırılmasın, sınav sistemi değişsin veya değişmesin) üniversite sınavı odaklı.

    ayrıca resim öğretmenleri deyince aklınıza idealist tipler gelmesin. çoğu, bir fizik veya matematik öğretmeni olmaktan daha kolay diye o bölümü tercih eden yurdum gençleri. dolayısıyla iyi birey yetiştirmekten ziyade günü kurtarmaya bakıyorlar. bahane olarak da "çocuk yeteneksizse ben ne yapayım" diyorlar. oysa bilmiyorlar ki üst düzey bir sanatçı yetiştirmelerine gerek yok, taban oluşturacak bir görme eğitimi ve basit teknikler (perspektif, anatomi 101 veya ışık-gölge gibi) gösterseler yetecek o seviye için.

    esasında mevzu türkiye'nin köyden kente henüz geçmiş-geçme aşamasında olan bir ülke olması veya neoliberalizme bile bağlanabilir ama gerek yok. yukarıdakiler resim öğretmeninin neden genellikle resim öğretemediğini cevaplıyor bence.

    tabii ki işini hakkıyla yapan resim hocalarını tenzih ediyor, ellerinden öpüyoruz.

  • 10-12 yaşlarımda ahmet cömert spor salonu'na abimin de benim de ilk gidişimiz olacaktı. salonu bulamama ihtimalimiz, akşam saatlerinde 5-8 numara gözleri bozuk abimin kararsız davranışlarıyla pekişiyordu. abim bu arayış telaşında bana bir araba gösterip "bu arabanın plakasını unutma. dönerken buna göre döneriz, yolumuzu kaybetmeyiz." demesi üzerine o günden bugüne asla unutmadığım bir saçmalık ortaya çıktı.

    34 tc 6097.

  • - alın lan alın... size bu işte size... aaaaaaaaaaaaaaaaaallllllllllllllllllllllllllllllllll... aaaaaaaaaaaaaaaaaallllllllllllllllllllllllllll.... böyle alırlar ödülünüzü işte böyle... türkiya... türkiyaaa... allahım eve gitmek istiyom laaaynnnn... fincanı taştan oooyarlar balam oooyarlar akademiye böyle koyarlaaaar... laynnn biret pit fak yu... şan pen fak yu... ancelina coli ay em kaming... al paçino yu ar ekzampıl for mi tenk yu paçino.... biret pit fak yu, ancelina kis yu... türkiyaaaaa.....

    (bkz: yılların birikimi)

  • benim tavuğum evcildir diyen anadolu insanımıza kolaylık, kalan yolculara sakatlık çıkaracak karardır.