yan dairede bekar bir hostesin yaşaması

• sapından çöpüne kadar gerçektir.
  
  olayın köküne inmeye gerek yok aslında. başlıktan da anlaşılacağı üzere olay göründüğünden de vahim. şimdi efendim taa atalarımızdan gelen, insanların ders çıkardığı bir takım olaylar silsilesi var. hatta bunu genişleterek halka da klişeleşmiş bir vaziyette sunmuşlar; komşu komşunun külüne muhtaç.. amma velakin yan dairede oturan bekar hostesimiz güzelliğinin verdiği asillikten olsa gerek hiç mi hiç kapıyı yitmez. çalıştığı havayolunun seferleri bile internetten kontrol edilir. servis saatine dikkat edilir filan..
  
  hayal.!
  
  evet bildiğiniz bir hayaldir bu. hanımefendi elinde çekçekli küçük valizi, laciverde çalan elbisesi, gömleğinin üstten açık iki düğmesiyle bir prenses edasında takılır. ilk kez karşılaşılan asansörde "kim ulan bu!" şeklindeki içten haykırış, aynı katta inmesiyle daha da hayretlere düşürür. daha sonrasında yönelinen dairenin sizin yan daireniz oluşu bunu perçinler.. of filan çektirir!
  
  daha sonrasında "acaba gerçek mi lan bu?" replikleri filan duyulur evin içinde. gerçektir, hem de hiç olmadığı kadar..
  pusuya filan yatılır haftanın muhtelif günleri. onunla birlikte çıkıp aynı asansörü paylaşmak, belki hafif gülümsemeli bir günaydın filan. hepsi stratejik planlar dahilindedir. uygulamaya bile geçilir hiç düşünmeden..
  
  son!
  
  hemde en acısından.. hafif topuklu hanımefendi başkasıyla gelir o akşam eve. ellerinde bir şişe şarapla hemde...
  
  bu entirinin bakınızına gelince; (bkz: hayal kırıklığı)