• super guclu bir karakter vardir. fiziksel bedenini oynatmadan, tamamen zihinsel bir sekilde cevresini saran enerjiyi veya kendi bedeninden urettigi enerjiyi kullanarak, gayet "cool" bir sekilde bir yerde yuruyerek onune gelen her dusmani tarumar eder.

    dusmanlar, kendisine ates acmakta, "aaa! oaaa! huoaa!" gibi efetkler cikararak hayret, saskinlik, korku ve caresizlik icinde kendisini oldurmeye calismaktadirlar. ancak karakter, cok guclu oldugundan basi onde egik, gozleri saclari tarafindan ortulmus bir sekilde yuruyerek herkesi paramparca ederek gebertir.

    (bkz: elfen lied)

    bunun daha az vahsi olan versiyonunda ise silahlar kirilir, adamlar saga sola savrulur ve kafalarini filan carparlar. bazilari bayilir, bazilari olur.

    ancak bu "umursamadan, cool bir sekilde yuruyerek adam oldurme" olayi tamamen bir klisedir.

    [tribute to (bkz: elfen lied/@battuta)]
    [ayrica (bkz: elfen lied/@spincrus)]
  • karsi cinsten iki karakter birbirlerinin yaninda duruyorken yanlislikla elleri birbirlerine degdiginde, veya asktan soz edildiginde mutlaka yuz kizarir ve karaktlerler mahcuplasir.

    en karizmatik karakter bile sessizlige gomulur.
  • karakterin basina cocuklugunda kotu birsey gelmistir, veya kendisi ugursuzdur ve toplumdan dislanmistir. kim oldugu bilinmeyen, gayet mistik bir sekilde gozleri kisik etrafta dolasan karakter, tercihi olan silahi ile onune gelen her dusmani hakladiktan sonra ic muhasebesini yapar.

    yalniz takilir, arkadas edinmekten hoslanmaz. dunyayi umursamaz gozukur, kimseden emir almaz ve kendi yasalarina gore yasar. ancak gunun birinde bir sekilde bir dost sahibi olur.
  • gayet ciddi islere bulasan, en karizmatik takimin bile bir maskotu bulunur. mutlaka "ehueh gerzegim ben!" diye bagirircasina hareket eden bu karakter, bir comic relieftir ve tek maksadi izleyiciyi guldurmek, ciddi konuyu biraz olsun yumusatmaktir. genelde masumiyet ile paralel giden bu karakterin ozellikleri, kendisini sempatik kilar. ayriyeten dis gorunusu itibariyle de "saklaban" sifatina layik olabilecek tek karakterdir.
  • cogunlukla "mutlu son ile biten hikayeler klisedir" dendigi icin midir bilinmez, cogu hikaye kotu bir son ile biter. sanki bu hikayeyi klise yapmayacakmis gibi...

    ancak dogru hikayeye uygulandigi zaman, mutlu da olsa, mutsuz da olsa hikayenin sonu her zaman abzurt degildir. cok basarili sonlar da mevcuttur.

    hikayenin sonunun mutlu veya mutsuz olmasi da gerekmez her zaman. bazen son diye birsey yoktur, hikayenin ucu acik birakilir.

    iste bu, "belirsiz son" olayi, istisnasiz bir klisedir.
  • bir baska miyazaki klisesi de domuzlardir.izleyebileceginiz bütün eserlerinde inatci bir kac hatta bir cok domuza rastlanmaniz cok dogaldir.hatta bir aciklamasinda bu domuzlarla kendini simgeledigini de söylemisligi vardir.
  • aslında gerçek bir animede bulunması gereken kurallardır.
    (bkz: anime yasaları)
  • eğer türü en baştan romantik olarak belirtmemişse, ki belki onlarda da oluyordur izlemedim, esas oğlan ile esas kız asla ve kat'a birlikte olmazlar. bi dünya yakınlaşma olur, olmadı öpüşülür, vs vs her şey olur bi bunlar "artık bunun adını koyalım neriman" demezler. (burdan sonra spoiler bi dolu). mesela black lagoon. rock ile revy'i kavuşturmayan senariste kafam girsin. misal nhk ni youkoso çüş artık burada bile muallakta kaldı mesela. cowboy bebop diyeceğim ama hadi orada julia mevzusu var. neon genesis evangelion'un hadiseye manyak yaklaşımı apayrı bir mevzu tabi. sanırım bir tek robotech var bu konuda adam akıllı sonucu bağlayan, ki robotech nasıl efsane olmuştur sorusunun cevaplarından biridir bu.
  • ezik, sünepe ve hiçbir işi beceremeyen karakterlerin adını esas kız hariç herkes yanlış söyler. ya da farklı isimler takar.
  • karşısındakini çok seven, onun iyiliğini düşünen bir karakter vardır. bir de onun karşısındaki, ilgisini gerçekçi bulmayan ya da ciddiye almayan taraf vardır. işte olaylar geliştikçe bu karşı taraf dellenir sövdükçe, söver. "sen şöylesin, sen böylesin. beni hiç sevmedin. farklı maksatların var." der. ya da ciddiye almaz, alaycı cevaplar verir. karşısındakini çok seven, onun iyiliğini düşünen karakter de bu kadar hakarete daha fazla dayanamaz ve tokadı basar. karşı taraf o an bir aydınlanma yaşar. "sen ne iyi insanmışsın da ben görememişim. kıymetini bilememişim. beni o kadar çok seviyorsun ki ağzıma bir tane oturttun, canım benim." der ve hayatlarına mutlu mesut devam ederler.
hesabın var mı? giriş yap