• (bkz: martial arts)
  • verdigi fiziksel guc, kondisyon ve taktikten ote insana en buyuk katkisi kendine guven ve cesaret olan dovus teknikleri. bu sporla ugrasmis olanlar beklenmedik bir saldiri veya toplumsal bir olaya mudahale gerektiren bir durumda kacmak veya tepkisiz kalmak yerine direk olaya girerler. ulkemizdeki kotu itibari nedeniyle genellikle ailelerin cocuklarini bu tip sporlardan uzak tutmaya calismalarina ragmen ozellikle eski dogu bloku ulkelerinde tum genclerin okul yillarinda birini secerek ugrasmasi tesvik edilir. bu sporlarla her ugrasan onune gelene pata kute dalacak diye bir olay yok. sonucta adabiyla, bilincli bir sekilde ogrenildigi takdirde hic bir zarari yok, aksine cok buyuk faydalari var. bayanlar dahil herkese tavsiye edilir.
  • bi türlü akıl erdiremediğim durumlardan biridir..

    çok bişey bildiğimden de değil de.. filmlerde duyduğum, uğraşan insanlardan anladığım kadarıyla pata küte girişmekten farkı var biraz..

    bi kere bi tekniği var sanırım.. hatta bu dövüş sporları da kendi aralarında ayrılıyo.. hepsinin de ayrı tekniği var.. tekken oynarken vardım bu kanıya.. street fighter oynadığım dönemlerde, monitörlerin çözünürlüğü yeterli değildi sanırım ya da ben yeterli idrak seviyesine ermiş değildim.. tüm sporcular aynı şekilde girişiyo birbirine sanıyodum..

    tekkende fark ettim sonra.. biri sallana sallana dans eder gibi vuruyo misal karşısındakine, diğeri habire tekme atıyo.. öbürü yumruklarla dalıyo.. paso kafa atan bile var hatta.. tabii hepsi tekme yumruk atıyo bi şekilde ama etkileri, atılış şekilleri farklı..

    neyse, dövüş sanatlarıyla ilgili en kapsamlı bilgim tekken yani, bi de filmler var tabii.. erdemli genç dövüşçü temalı filmler..

    şimdi çözemediğim tarafına gelelim.. diyelim ki bi dövüş sanatları ustası geldi bana vurdu bi tane.. ben bunun sanat olup olmadığını anlayamam ki.. "bu adam bana sanattan vuruyo, hemen adrenalin yapmıyım.." diye düşünmem.. düşünemem yani.. hemen dilimi kafasına bardak vuran caner pozisyonuna getiririm.. öle girişirim..

    haa belki muvaffak olamam.. ben öyle katlanmış dilimle, yumruk yapılmış elimle koştukça, tepeme tepeme yumrukları tekmeleri yiyip geri dönerim.. ama mesele bu değil.. mesele bu sanatı, normal bi girişme eyleminden ayıramayacak olmak.. bi dövüş sanatları ustası bana vuruyosa vardır bi sebebi.. bi kere erdemli, defalarca içe dönüşler yaşayarak kendiyle hesaplaşmış bi usta gelip kafama yumruğu iliştiriyosa, öyle çirkef gibi yumruk havada koşmak istemem ben.. kim bilir ne terbiyesizlik yaptım o an olgunluktan uzak ruhumla.. yere sakızımı mı tükürdüm, ne biliyim yin yang kolyemi ağzıma alıp oynadım mı kim bilir.. ama her ne yaptıysam, bunu bilip "pardon dayı.. yanlışlıklan oldu.." demek isterim..

    ama işte öyle bi sanat ki bi şekilde gerçek hayatın içine de sızmış.. çok realist bi sanat.. karşısında çirkefleşmemek için gören gözlerle bakmak lazım etrafa..

    hadi diyelim fark edemedim sanatı ve bi şekilde çirkefleştim.. bu sanat ruhumu örseledikten sonra "ben böyle sanatın içine tükürürüm" noktasına gelmekten korkuyorum asıl.. :(
  • aslında dövüş sanatı yoktur savaş sanatı vardır (bkz: martial arts)
    ama bu sanat sanat için mi yapılır yoksa halk için mi bilinmez.
  • -profesyonel olarak dövüş sanatlarıyla uğraşıyorum.
    -ne yapıyorsun.
    -dayak yiyorum.
hesabın var mı? giriş yap