kahrolmak

• çok üzülmek.
• afallamak, düşünsel olarak ortada kalma, psikolojinin dağılması
• üzülmekten daha derin, daha beter, daha korkunç. ürkütücü.
  üzüldüğünüzde ellerinizin arasına kor başınızı, dalarsınız düşüncelere. öyle değildir bu. kahrolmak başkadır.
  karnınıza giren sancılar vardır belinizi büken, dik duramazsınız. yere çömelir kalırsınız olduğunuz yerde, kımıldayamazsınız. kalbinizin üstünde buzdan bir kütle vardır, bütün vücudunuza soğukluk yayılır sanki her kalp atışında kanınızla. uyuşur bedeniniz. ağlarsınız, ama ağladığınızı farketmezsiniz bile. o kadar yaş süzülür ki gözlerinizden şaşarsınız, nasıl bu kadar ağlayabildiğinize.
  kahrolmak en kötü durumdur karşınıza çıkan hayatınızda. bedeninizde yaralar çıkar, kusarsınız, acınızdan yemez, içmez, hayatı bir rüyaymış, bir kabusmuş gibi yaşarsınız. uyanmak için bir yol bulamazsanız yavaş yavaş erir, o çok vermek istediğiniz kilolar birer birer eksilirken sevinemezsiniz.
  hayatınızın anlamını kaybetmişsinizdir. her sabah uyanmak için bir neden düşünür, bulamaz, evden çıkmaz, yemek yemez, kimseye bir şey söylemezsiniz.
• haberin yok ölüyorum sözleriyle gayet iyi anlatılan yüreksel durum.
• üzüntüden için parça pinçik olması.
  üzülmek bir süreçtir. acıtır ama sonunda geçer.
  kahrolmak ise ömür boyu taşıyacağınız çentikler atar hayatınıza.
• eroin kadar enteresandır. sevmekten kahrolmak örneğin, acıttığı halde zevk verendir. kendini ihmal etmektir bazen, hayatı ihmal etmektir.
  (bkz: ihmal ettiğim kendim)
• (bkz: zor işitmeye başlamış baba)
• en derin inancin, bel baglananin temelden sarsilmasi; hayat isiginin yavas yavas sonmesi.
• eşli ihalede, 9'a ihale almışken, karşı tarafta sizin elinizdekinden daha fazla koz olduğunu fark etmek...
• çok içten, çok sıkı ve çok uzun bir offff çekme ile başlar.