kolera fanzin

• ankara lı ıkı kısının cıkardıgı anarco asıkların fanzını. 1.sayı giris yazıları da soyledır.
  
  nerede başlamıştı hikaye? neydi bu özneleri belli cümleyi sıraya
  dizip yeni cümleler bulma telaşı?sonuna üç noktalı hüzünler,ünlemli
  yaralar ve cevapsız soru işaretleri koyma endişesi,hırçınlığı,özlemi
  nedendi?
  
  tarihi önemsiz bir istanbul gecesinde tek gerçeği aşk ve
  hayalleri olan;acıya melankoliye,isyana bulanmış iki yüreğin
  çığlıklarını bir yerlere ulaştırma umuduyla başladı kolera...
  
  belki soyut bir boşalma duygusu,belki bir şeyleri kaydetme
  arzusu,belki hüzün-siyah yalnızlıklara uzanma ve içimizin süre giden
  direnişini büyütmenin savaşı,belki önlenemez bir kalp-kalem
  ilişkisinin kağıda karışmış kara alfabesini toplumun suratına
  çarpmanın şehveti...
  
  bir şeyleri gerçekten istemek ve kavgaya başlamak dışında bir
  nedeni yok koleranın... zaten nedenlerin mantıksallaştırılıp çıkar
  ilişkilerine göre düzenlendiği günümüzde böyle uzun vadeli bir hedef
  koymanın ve bu anlamsız döngüye karışmanın da nedeni yok!...
  
  yeterince içimizi bulandıran dünyaya artık korkusuzca kusmaya
  başladık...
  
  aşkın ırzına geçildiği,ruhların becerildiği,romantizmin
  hastalık,kalp insanlarının aptal görüldüğü anlayışa daha fazla
  susamazdık...
  
  hastayız;evet.sağlıklı olamayacak kadar kokuşmuş bir
  yerkürede yaşıyoruz.mülteci ve sürgünüz...terk edildik,acı
  çektik,incindik...biz tükenişimizi yazarken ve yazdıklarımızı
  yaşayarak kendimizi yeniden üretirken kalbimize takılı o keskin
  bıçağı hiç çıkarmadık;tek gerçeğimizi unutup kalabalıklara
  karışmadık...
  
  tükenirken damla damla,bu tükenişi kaleme alıyoruz...
  
  ankaralı iki anarko-aşık olarak olarak kalbimizi yaymaya,aşkı
  bulaştırmaya başladık,devam edeceğiz...
  
  tüm kalp insanlarının da tükeniş sıvılarına muhtaç kolera...
  
  sistemin,çürümüşlüğün,yozlaşmışlığın ve kirlenmişliğin
  karşısına dikildik;isyan karası kelimelerimizi suratına bağırmaktan
  usanmayacağız...
  
  aşka inandık;kalbimizin o onurlu yalnızlığına sığınıp
  düşlerimizin sınır tanımaz keskin ucuna dayandık...
  
  kolera...bir kere bulaştık sana...
  
  yolculuk bitmeyecek,kavgamız sona ermeyecek...
  
  kolerafanzin@yahoo.com
  www.kolerafanzin.com
  
  direneceğiz...