sigarayı bırakmak

• serotonin seviyesinin artması ile bırakılabilir. sevdiğiniz kadın ile evlenmek, buluşmak veya istediğiniz işi bulmak yapmak. antidepresanlar da en etkili yoldur.
• spor halledildi,
  sosyal medya bırakıldı,
  yeme içme düzeltildi,
  alkol haftada 1 olarak düzenlendi,
  sırada bu amına koduğum sigarası var.
• yaşım 20, sadece 2.5 senedir içiyorum ama ne kadar kısa süredir içiyor olursanız olun bir defa bağımlı olunca pençesinden kurtulması zor oluyor. hele bir de öğrenciyseniz, arkadaş çevrenizin tamamına yakını içiyorsa bu da bırakma sürecini iyice güçleştiriyor.
  
  bu 2.5 senede birçok kez bırakma girişiminde bulundum çoğu bir hafta civarında sürüp pes ettiğim girişimler oldu fakat her seferinde de o bir hafta geçmek bilmedi, kendimi çok zorlamam gerekti. bundan 3 ay kadar önce insanlardan nispeten uzak olduğum bir dönemde bunu fırsat bilip bir kez daha bırakmaya çalıştım, rutinimden ve çevremden uzak olduğum için daha az zorlandım ve 22 güne ulaşarak kendi adıma bir rekor kırdım ama maalesef ki günlük rutinime geri dönünce daha fazla karşı koyamadım.
  
  şimdiyse bundan 4 gün önce dişlerimde kararma fark ettim, ilk defa sigaranın somut bir zararını görmüş olmak beni gerçekten sarstı. 20 yaşında dişlerimin kararıyor oluşu fikri bana müthiş bir suçluluk hissettirdi ve kendimden tiksindirdi. öncekilerden daha inançlı bir şekilde bırakmaya karar verdim. elimdeki pakedi bitirdim ve bugün 3. gün de sona erdi. bana sigarayı hatırlatan tüm uyaranlara maruz kalmama, sosyal çevreme ve standart günlük rutinime rağmen bu 3 gün hiç zorluk çekmedim, bir an dahi canım sigara istemedi. bunu da dediğim gibi ilk kez sigaranın bu denli somut bir yansımasını gözlemlemiş olmama yoruyorum ve bu şekilde bu illetten tamamen kurtulmayı umuyorum.
  
  insan gerçekten başına bir musibet gelene kadar kim ne anlatırsa anlatsın bırakmak için gerekli motivasyonu elde edemiyor. eğer ki bu sayede bırakabilirsem daha büyüğü başıma gelmeden dişlerimin kararmış olması benim için bir nimet olmuş olacak. süreci ara ara burda paylaşmayı planlıyorum.
• biraz sonra son sigaramı yakıp elveda diyeceğim bu alışkanlığa. içim biraz buruk olsa da kararlıyım.
  
  görsel
• konu hakkında kendi kendime yapmış olduğum öznel bir çıkarımı paylaşmak istiyorum müsadenizle. yazacaklarıma benzeyen daha önce yazılmış bir yazı varsa da bilmiyorum, herhangi bir yerden alıntı yapmadım. öncelikle belirtmek isterim ki ben de sigara içiyorum maalesef ve neden içiyor olduğumu sorguladığımda şöyle bir sonuca vardım:
  
  sigara içen insanın hayatında, ulaşmayı çok isteyip de ulaşamadığı veya ulaşamayacağına inandığı bir şey(somut veya soyut herhangi bir şey ya da bir duygu) vardır. ulaşamadığı bu şeye karşılık olarak, onun yerine, her an elinin altında olabilen ve istediği zaman ulaşabileceği sigarayı koyar. ne zaman aklına o ulaşamadığı isteği gelirse (ki bu isteğin bilinç düzeyine gelmesine de gerek yoktur, bilinçaltında sürekli olarak döner çünkü) hemen ulaşabildiği sigaraya sarılır ve aynı zamanda da zihnini uyuşturarak o ulaşamadığı isteğini bir süreliğine unuttuğunu sanır.
  
  tek başınıza sigara içerken neler düşündüğünüze dikkat edin, "keşke"lerle başlayan cümleler kuruyorsanız ya da "olmadı, yapamadım" gibi sözler söylüyorsanız, ortada, ulaşmayı isteyip ulaşamadığınız bir durum var demektir genelde.
  
  peki sigara içmek, isteğimize ulaştırıyor mu bizi? tabii ki koca bir "hayır". aksine, fiziksel ve psikolojik sağlımızı daha da bozarak, enerjimizi sömürerek hiçbir şey yapamaz hale getiriyor bizi.
  
  bu nedenle içmeyelim şu mereti dostlar. hayattan isteklerimiz varsa onlar için, her zaman umudumuzu koruyarak çabalayalım.
  
  yarın sabahtan itibaren içmemek için uğraşacağım. sağlıklı ve başarılı günlere...
• bir lüks değil mecburiyettir. zira insanın sigara gibi bir zehri içine çekmek gibi bir lüksü yoktur.