13 eylül 2010 galatasaray gaziantepspor maçı

• kişisel bir şey belki, ikinci şahıs entry'si olacak diyeceklerim...
  
  tren garında sevgilisini bekleyen saf aşık gibi bekliyorum bu maçı. özledim... hem de çok. merdivenlerden çıkıp, yeşil sahayı görmeyi, mecidiyeköy ayazını ciğerlerime çekmeyi, sigaraya anlamlar yüklemeyi özledim.
  
  az kaldı, görüşmeye, hasret gidermeye, kavuşmaya ve mutlu olmaya, "güle güle hoşçakal sevgilim" diye bağırmaya hep bir ağızdan. taçsız kral'ı hatırlamayı, hiç unutmamayı, üzerimde gün boyu onun parçalı formasıyla, maç saati ellerimin arasında siyah atkı ve 2 satır yazıyla;
  
  -bizi sevenleri üzmeyelim baba...