anne finch

• 1661-1720 yılları arasında yaşamış, ingiltere'de eserleri basılan ilk kadın şairlerdendir. "miscellany poems, on several occasions" sağlığında basılmış ilk ve tek kitabıdır. elinin hamuruyla alexander pope'la ağız dalaşına girmiş olmasıyla bilinir.
• (bkz: finch)
• anne finch, bilinen diğer adıyla lady winchilsea.
  
  virginia woolf'un "kendine ait bir oda" kitabından alıntıdır:
  
  "hem doğuştan hem de evlilik yoluyla soyluydu, çocuksuzdu; şiir yazardı ve kadınların konumu karşısında nasıl öfkeyle haykırdığını görmek için sadece şiirlerini açıp bakmanız yeterlidir.
  
  “… nasıl da düşmüşüz! o yersiz töreler uğruna,
  ve doğa’dan çok eğitimin ahmakları yoluyla;
  yoksun bırakılmışız aklın tüm gelişiminden,
  tatsız tuzsuz olmamızmış tasarlanıp beklenen;
  ve biri uçmak istese diğerlerinden yükseğe,
  daha içten bir heves ve tutkunun itişiyle,
  karşı hizip hala öylesine güçlü ki yolunda,
  başarma umutları ağır basamaz korkulara.”
  
  belli ki zihni kesinlikle "tüm engelleri tüketip akkora dönüşmemiş". aksine, nefret ve yakınmalarla tedirgin ve dağınık. onun gözünde insan ırkı iki gruba bölünmüş. erkekler "karşı hizip", erkeklerden nefret ediyor ve korkuyor, çünkü onlar, onun yapmak istediği şeye, yani yazmaya gidecek yolunu kesecek güce sahipler.
  
  gerçekten de, yazdıklarının zaten hiçbir zaman yayımlanmayacağını varsayarak, yazmak için kendi kendini yüreklendirmek, hüzünlü bir terane tutturarak kendini avutmak zorundadır o.
  
  “… terennüm et birkaç dosta ve kendi hüznüne,
  çünkü defne taçlar senin için değil asla;
  yeterince koyu olsun gölgen, hoşnut ol orada.”
  
  yine de, zihnini nefret ve korkudan arındırabilseydi, onu acılaşma ve içerleme ile doldurmasaydı, içindeki ateş çok kızgındı onun. ara sıra saf şiir sözcükleri akıyordu kaleminden:
  
  "elim sıra dışı şeyleri keşfetmekten zevk alır,
  ve o bilinen ve sıradan yoldan sapıp ayrılır,
  ne de solan ipekler içinde yaratır,
  hayal meyal o eşi olmayan gülü.
  
  bu dizeler bay murry'nin haklı övgüsünü kazanmıştı, pope'nun da şu diğer dizileri anımsayıp sahiplendiği düşünülüyor:
  
  "... şimdi nergis alt eder çelimsiz aklımızı;
  kendimizden geçeriz o ıtırlı ıstırapla."
  
  böyle yazabilen, zihni doğayla ve derin düşünceyle uyum içinde olan bir kadın öfkeye ve acılığa itildiği için binlerce defa yazıklar olsun."