• babasından her laf açıldıgında agza alınmayacak küfürleri bir bir sıralayan,her küfürden sonra kendince küfürlerini haklı çıkaracak kötü anılarını anlatan,tüm imkanlarına ragmen her koşulda babasını kötüleyerek acıların çocugu olmanın dayanılmaz hafifligini,olmazsa olmaz ailevi bag maneviyatına tercih eden insan modeli.allah akıl fikir versin.
  • baba tarafından çeşitli küfürlerle muhattap bırakılan, küfür yetmeyip bir takım darbelere maruz kalan bir "evlat" ın hiç ama hiç istememesine rağmen, küçüklükten itibaren desibeli yükselterek yaptığı hadise. içinden etmeye başladığı küfürler isyanın, ezilmişliğin, dur deme isteğinin vücuda uyguladığı basıncın getirisi olarak "öğeaaarraaağğğğğ" şeklinde bir dışavurumla kucaklaşır. bu kucaklaşma sonunda kısa süreli bir rahatlama yaşanır lakin bir süre sonra artık pişmanlıktan mıdır boşalan sinirler o boş haline hiç alışık olmadığından mıdır bilemiyorum bir hüzün çöker bir üzüntü çöker "evlat" ın üzerine. hiç gereği yoktur halbuki haketmiştir ve söylenmiştir ? ama sıfatların varoluş nedeni sanırım budur. nedir ? "baba - oğul" sadece 3-5 harften varolsa bile içerdiği anlamın hiç biri görülmemiş bile olsa "baba - oğul". anlamsız kalamayan bazı sıfatlar vardır işte. sıfatını sikeyim*. (al işte gene)

    vardır böyle bir "model" çok satmasa bile .. vardır.
  • konser sonrası illa arabasına binmemiz için ısrar eden daha sonra babasının "çamurluktan ses geliyor arkadaki iki erkek inecek" demesi üzerine arkadaşımın eve gidince girdiği olası bi model.(yaklaşık 9km yürümüştüm)
  • zaman içerisinde küfür edilen babadan pek bir farkı kalmayacak olan insanımsılardır.
  • geçen gün bir arkadaşımla otururken babası aradı. bir şeyler konuştular sonra arkadaşım "ya tamam baba hadi kapat yaa." diye telefonu kapattı, ardından da babasına küfretti.

    ben çok şaşırdım, hiç böyle bir hareket beklemezdim kendisinden. "napıyorsun sen ya? ne biçim konuşuyorsun baban hakkında?" dedim. o da hemen savunmaya geçti elbette, "ya bir dk susmuyor, dır dır her şeye karışıyor bıktım artık!" dedi.

    velev ki bu özellikler gerçekten o adamda olsun, bir evlat babasına nasıl küfredebilir? gerçekten anne babaya karşı edep diye bir şeyin kalmadığı bir zamanda yaşıyoruz.

    "rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu: 'bir kimsenin kendi annesine babasına sövmesi büyük
    günahlardandır.' bunu duyan sahabe:
    'yâ resûlallah! hiç insan kendi ana-babasına söver mi, bu nasıl olur?' dediler. rasullullah sallalahu aleyhi ve sellem onlara şu cevabı verdi: 'evet, söver; [bu şöyle olur] tutar birinin babasına söver, o da onun
    babasına söver; birinin annesine söver, o da onun annesine söver.' "

    (buhari, edeb'ul mufred)

    bakın bu rivayeti buraya özellikle ekledim. sahabenin sorusuna dikkat: insan hiç kendi anne babasına söver mi bu nasıl olur, diyerek bu duruma çok şaşırıyorlar. çünkü bu gerçekten şaşılacak ve rahatsız olunacak bir durumdur. maalesef günümüzde yaygınlaşmış çirkin bir davranıştır.

    babasına küfreden insan modelinden bi halt olmaz, kendini düzeltmezse böyle biriyle arkadaşlık kesilir. böylesinin kötü ahlaklı biri olduğu bellidir çünkü.
hesabın var mı? giriş yap