birine sarılma ihtiyacı hissetmek
-
yalnızlıktan olsa gerek, başka bir açıklaması yok bunun. kimi zaman depreşen bir duygu sanırım, her zaman olmuyor. öyle bir an geliyor ki deliler gibi sarılacak biri arıyorsunuz. sımsıkı saracak bir beden belki de.. olmadığında belli ediyor kendini hep. acı veriyor!
-
esasında ona sarılmak istemek, ama bunu kendine itiraf edememektir.
-
(bkz: ağlamak)
-
günlerinizi saatlerinizi beraber geçirdiğiniz dünyanın en anlayışlı, en şeker insanı olarak gördüğünüz dedeniz bir gece aniden ölmüştür. son kez gasilhanede yıkanırken görürsünüz onu. içinizden gelir; kopsam kalabalıktan sarılsam son bir kez.. sarılamazsınız..
-
-
-
her gün hissettiğim duygu, iki çocuğuma da her gün sarılma ihtiyacı duyuyorum.
(bkz: deli miyim neyim) -
-
kuvvetli bir histir aslında, ama yine de her insana karşı hissedilemez. mesela ben sarılmayı çok seven bir insan olmama rağmen genelde sevgimi göstermeyen de bir insan olduğum için kendimle çelişip, sıçıp kalırım. bunun sonucunda da sarılma ihtiyacım olur ama sarılamam. belli insanlar vardır sadece sevgimi gösterebildiğim, ama ben bile hala tam olarak kime gösterebildiğimi çözemedim. çünkü en yakınlarıma gösteremem. anne, baba, en yakın arkadaşlara olmaz. ama bazı arkadaşlara olur, aslına bakınca onlar da yeterince yakın arkadaştır. karşıdan gelen elektrikle mi ilgili acaba ne bileyim.. bir de beni böyle duygusuz öküz olarak tanıyanlar (anne, baba, vs.), yanlarında elim ayağım durmadan (sarılma, öpme, sevme, dokunma, hatta ısırma) sürekli sevgi pıtırcığı modunda gezdiğim insanların yanında beni görseler, herhalde kesinlikle benim kendi çocukları olmadığımı iddia ederler..
neyse böyle işte bağlayamadım zaten. sarılmak güzeldir. -
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap