• bu ekole mensup adamlar 25-45 ya$ arasinda olabilirler, vaktinde bi sekilde girgir dergisini okumuslar, sonra ortamdan kopmuslardir. konu acildiginda sarfettikleri fiks replik "eskiden girgir vardi her hafta onu okurduk. simdikilerin hicbirini takip etmiyorum, hic o eski tat yok"tur. meseleye onbe$ yil oncesinden bakmaktan hic vazgecmezler.
  • bu ekolün temsilcileri "şekerim 1968'ten beri türk filmine gitmedim", "dede efendi ölünce kaset almayı bıraktım", "hala babannemin diş fırçasını kullanırım" "en son 1945 nüfus sayımında sayıldım" cümleleriyle hayatın diğer yönlerine de nasıl baktıklarını gururla ifade edebilirler. bu insanların bir kısmı ölmüştür fakat henüz farkında değildirler. hatta göğüslerine iğnelenmiş otopsi raporunu gösterdiğinizde "pışşık. doktor daha imzalamadı onu" diyerek ısrarla yaşadıklarını iddia ederler.
  • karikatürlere de çok sık konu olmuş bir klişedir. olayı bitiren karikatür ise. (çizeri unutmuşum)

    kız istemeye gidilmiştir.
    -şey oğlumuz ne iş yapıyo?
    -karikatüristtir kendisi...
    -aa, olmadı işte. eskiden bi gırgır vardı, hepimiz okurduk, şimdi bölündüler artık para kazanamaz o. unutsun kızımı.

    (bkz: eskiden x vardı azizim)
  • "eskiden elektrik supurgesi yerine, tekerlerine bagli donen fircalari olan el supurgeleri vardi, markasi da girgirdi" diye anlatanlarin dahil oldugu akim, okul, ekol.
hesabın var mı? giriş yap