• subjektifligin arkasina saklanarak mukemmel diye bagirmak istedigim bir sarkidir bu. sahsi anisi olmasinin disinda sozleriyle olsun, muzigiyle olsun, aradaki tribal konusma bolumu olsun oha dedirtiyor, dedirten baslik hatta.
  • all in all
    can't take no more
    my back's against the wall
    all the things i had came falling down
    crushing down the floor

    i left crying angel undone
    for a fist full of hopes
    still remembers my cold love
    for every time she mourns

    my heart is ripped out
    and chained on my boots
    look deep inside my soul with pain

    witness the fall
    fall of a hero
    i lived the fall
    and i tasted all
    (don't wanna live anymore)

    with my bare hands i tried i won
    the fight against the sand
    when the clock turns around forgive me father
    for i fucked up again

    tell me where the magic's gone
    where's the power of mind
    dreams make the future
    but the past never lies

    my pride is pulled down
    it's a good cause for a laugh
    look deep inside my soul with pain
  • mükemmel şarkı. hakim olan gitar melodisi sanki tüm temanın ardına zıt bir şekilde gizlenen bir yorumu, "yine de boşverin, kendi bildiğinizi yapın." gibi bir mesajı taşıyor ve bariton darbeler indiriyor hayata.
  • pentagramdan geriye kalan güzel bir calisma. umutsuzluk, çöküş ve self-nefret duygularini icinde barindirir.
  • 2 sene sonra tekrar bu basliga yoneldigime gore bana ozel bir seyler verebilmis bir sarkidir kendisi. doner durur sinsice bekledigi yerden cıkagelir.

    edit: 4 sene sonrada aynı dusuncedeyim dinlerken. birşeylervar burda
  • kaliteli pentagram şarkısı. nedense bu şarkıyı dinleyince aklıma cem köksal geliyor, nedendir çözemedim.

    tell me where the magic's gone
    where's the power of mind
    dreams make the future
    but the past never lies
  • özellikle sonu doğru olan bölümleriyle pentagram'ın en gaz şarkılarından biridir. gitar riff'leri ve back vokallerin "witness the fall" diye bağırdıkları bölüm kopartır insanı.
  • üniversite hazırlıktan aklımda kalan ender şarkılardan biri. hatırladığım hemen hemen bütün anıların arkasında çalıyor. tabi bunda uzun bir aradan sonra yeniden ankara'ya gelişimin ilk gününde pentagram konserine gidişim, bu konserin hayatımda en çok tat aldığım etkinliklerden biri olması, özgürlüğe atılmış bir adım olmasının yanında aileden uzak geçecek zamanların ilk günü olması, ilk ekilişim olması dolayısıyla en az 1 sene boyunca aklımdan çıkmaması ve bunun üzerine zaten uzun süredir epey severek dinlediğim ancak o günden sonra en az 1 yıl dinlediğim şarkıların %80 inin pentagram olmasının da payı büyük.
    tanrım, ne gündü ama.
  • akorları hakan utangaç'ta bulunmayan pentagram eseri. zira bir süre önce grubumla beraber bu şarkıyı çalmaya karar verdik; ama guitar pro dahil olmak üzere hiçbir yerde akor ve tablarını bulamadık. ben de facebook üzerinden hakan utangaç'a "hocam hiçbir yerde bu şarkının akorları ya da tabları yok. yardımcı olabilir misiniz?" temalı bir mesaj attım. sonra da... sonra bir şey olmadı. zaten mesele de bu. ben de fall of a hero'nun akor ve tablarının mesela bir taşınma esnasında kaybolduğuna karar verdim. evet, hakan utangaç da bu yüzden mesaja cevap vermedi büyük ihtimalle. adam "ya biz kaybettik onları, konserlerde de o yüzden çalamıyoruz zaten," demeye utandı haklı olarak. olsun yine de pentagram fanı olduğum tek gruptur.
  • yılda bir kez karşıma çıkan, lise günlerime döndüren şarkı.
    ne zaman dinlesem, müdür yardımcısı kel şükrü karşımda resmen.
    it herif.
hesabın var mı? giriş yap