• her kadının içinde bulunan, genlerinde taşıdığı tanrıça-evrensel, tüm kainatı içine alan enerji.tanrı-ça-sal güç.herşeyin bir;birin herşey olması ile ifade bulan konsept. (bkz: tasavvuf)(bkz: monizm) (bkz: ene'l hakk)
  • ay’la temsil edilen doğum karanlıkta başlar. bizim için karanlık ölüm, depresyon, kimsesizlik demektir. kötü bir şeydir. karanlıktan korkarız, hemen ışıkları yakarız. ay’ı güneş’le bastırmaya çalışırız. yani tanrı’yı tanrıça’ya tercih ederiz. bilinçli halimizi bilinçsizliğe, bilmeyi bilmemeye, belirginliği belirsizliğe tercih ederiz. belirsizlikten kurtulmak için “bilmeye” aşırı önem veririz. oysa karanlığı ancak ay aydınlatabilir. ancak ay karanlıkla ışığı birleştirebilir. ancak ay bizi besleyen toprak ana’yla temasa geçmemizi sağlayabilir. iyileşme ancak ay’a özgü ışıkta barınır. iyileşmek ve bütünleşmek için ay’ın karanlıklarına dalmamız, köklerimize doğru yönelmemiz, temellerimizi keşfetmemiz gerekir. bunun için yalnızlık ve acıyı kabullenmemiz gerekir. içimizdeki tanrıça’nın, toprak ana’nın veya “anne”nin bize yol göstereceğine güvenmemiz gerekir. ay’ın yolu kolay değildir, özveri ister. acılar içinden yürümeyi öğrenmemizi ister. ancak bütünleşme zorunlu olduğu için ellerimizi gökyüzündeki tanrı’ya kaldırmamız faydasızdır. yeraltında, karanlıkta bizi bekleyen tanrıça’yla temasa geçmeden bütünleşemeyiz.
hesabın var mı? giriş yap