içmesu

• erzurum'un şenkaya ilçesine bağlı bir köy.
• ölüdeniz'in hemen dibinde, belceğiz'de (belcekız) köylülerin harman ve hasat sonu yaptıkları geleneksel deniz kenarı ziyareti. kurulan kampın bir anında kumsalda insan uzunluğu ve eninde mezarımsı çukurlar kazılıp kuma adam yatırılır, başka bir gününde aynı kumlarda daha derin çukurlar kazıp dibe süzülen bol tuzlu suyu içip peşpeşe ötürmek yani amel, sürgün olma töreni tertiplenirdi. hemen her köyün geleneğinde varsa da bizim çukur çeylen gibi yayla köyleri için bu hareketler daha değerliydi.
  
  ishal başlayınca yetişebilenler keçiboynuzlu belceğiz yamaçlarına dağılırdı. bu işlem nedeniyle hasatta belceğiz'e gidiş bizim için "içmesuya gitmek" diye adlandırılırdı. oradan köye dönüşte de seydikemer gebeler (girmeler) ılıcasına gitmek. bizim seferimizi önceleri bir anlattığım kız sizinki "amel festivali" imiş diye çok gülmüştü. dağdan rahatlamış dönenler yanlarında hem dağ çayı/adaçayı hem keçiboynuzu getiriyordu.
  
  "onların^* seviştikleri kumsallarda biz sıra sıra mezar boyu çukurlar kazardık. kadınlarımız hem çoluk çocuğu, hem birbirini bu kazılı çukurlara sokar, sadece başı dışarıda kalan canlı sakinler yarım saat - bir saat çukurda kalır, eklem sayrılıklarını sıcak kumla atlatmaya çalışırdı." mehmet ibiş - bakışlar mayalar tarihöncesi
  
  (bkz: içme), içmeler
  (bkz: içme suyu)
  (bkz: şifalı su)