mütebahhir *
-
-
ilmi deniz misali uçsuz bucaksız ve derin olan.
-
kökü "tebahhur"; bir konuda derinleşmedir.
sözcüğün başka bir anlamı ise gene aynı kökten türetilmiş olmasına rağmen ne alaka bilmiyorum ama
'dumanlanan, tütsülenen' imiş. -
(bkz: bahriye)
-
sanırım kökü b.h.r. yani "bahr". böyle bakarsak bilgisi derya deniz gibi çok olan anlamında bir mecaz içeren pek zarif bir sözcük olduğunu çıkarsayabiliriz.. bahr, bahriye, bahreyn (iki deniz)'e kardeş..
hatta tebahhur kelimesi sanki tefa''ul kalıbı kullanılarak üretilmiş gibi durmakta yani bu durumda ş.k.r 'yi (şükür) teşekkür, f.k.r (fikir)'i teffekkür e dönüştüren kalıba girmiş, yani eylem halini katmış.. ise bu durumda tebahhur buharlaşmadan çok damlalar halinde bir buhar hali, yani belki de eninde suya, sonunda bahr'a yani denize göndermedir.. -
taha akyol'a göre (bilim ve yanılgı, s.143, doğan kitap, 2014) fikir ve edebiyat hayatımızda bu sıfata sahip bir kaç isminden biri hilmi yavuz'dur. bende, beynini başından duman çıkacak kadar düşünceye adamış bir hal intibaı oluşturuyor.
-
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap