sultan veled

• mevlana'nın günümüzdeki torunlarından selahaddin hidayetoğlu'nun "hazret-i mevlana muhammed celaleddin-i rumi hayatı ve şahsiyeti" kitapçığında okuduğum bir mevlana - sultan veled anısı var:
  
  [birgün bana büyük bir ruh bezginliği ve iç sıkıntısı geldi. beni bezgin ve sıkıntılı gören babam: "birinden mi incindin de böyle sıkıldın?" dedi. ben: "bilmiyorum, bu ne haldir?" dedim. babam kalkıp eve gitti ve bir müddet sonra, kurt postunu çevirip başına ve yüzüne geçirmiş bir halde ve çocukların korkuttukları gibi "bu! bu! bu!" yaparak yanıma geldi. babamın bu hoş hareketinden bana bir gülmedir geldi; anlatılamayacak derecede güldüm. yere kapanarak ayaklarını öptüm. babam:
  
  "bahaeddin! eğer bir güzel sevgili sana sıkı sıkıya bağlansa, daima seninle şaka, şenlik etse ve birdenbire yüzünün şeklini değiştirip gelse ve sana "bu! bu! bu!" dese ondan hiç korkar mısın?" buyurdu. ben de "hayır, korkmam." dedim. buyurdu ki:
  
  "seni sevindiren, seni sevinç ve neşe içinde tutan sevgili, seni üzen ve kendisinden sıkıntı duyduğun aynı sevgilidir. hep odur; hep ondandır ve ondan feyizlenirsin. o halde niçin boş yere üzgün duruyor, sıkıntının elinde aciz kalıyorsun?"]
  
  (bkz: rebabname/@ibisile)
  (bkz: selahaddin hidayetoğlu)