töbem

• affedersiniz, yanlış oldu, düzeltiyorum gibi bir cümle içi anlamı olan, töbenin türevi, aslen tövbe karşılığı olan sözcük. töbe, töbem'e göre daha sık duyulur. töbemin özelliği affedersiniz ile benim hatam demeyi bileştirmesi, içiçe sokması biçiminde bir kıvraklık. zaten ezberden konuşma gibi, karşıdakine söylerken aslında kendi kendine değerlendirme gibi, içe dönük, dalgın bir tarafı da vardır. hatta şöyle vurgulayalım töbem birinci tekilin sözüdür, töbe de geniş zaman emir kipi, ikici tekile emir.
  
  cümle içinde: "ondan sonra komutana gittim, sonra eve gidip uyudum. töbem, bizim hanımla biraz konuştum; yatacaktım ki dışardan bir ün geldi."^*
  
  benzer kuruluş yapısında bir sözcük için (bkz: belkim)
  (bkz: ası sözüme töbe), töbe töbe
  (bkz: töbeler olsun)