teodise ^*

• iyiligin olabilmesi icin kotulugun gerekli oldugunu ileri suren felsefe
• "tanrı neden kötülüğe izin verir?" sorularına tanrıyı haklı göstermek için çabalanan bir girişimdir. teolojik ve mitolojikdirler. yetersiz kalmak gibi bir durumları hep varolduğu için jeffrey burton russell şöyle der: "sıcak ve susatıcı bir günde, bir bardak bira, insana tanrı'nın yollarını haklı göstermede milton'dan^* daha çok işe yarar." çok fazla düşünmeyelim demek istemiş sanırım ama 3-5 kitap yazmış bu konuları içeren, orası ayrı.
• (bkz: no pain no gain)
• kötülüğü tanrıdan bağımsız gösterip tanrıyı dünyadaki kötülüklerden soyutlama yöntemiyle savunmaya çalışma.
  "şeytanı kim yarattı o zaman?" şeklindeki bir soruya cevapları yoktur bu felsefenin savunucularının.
• kötülüğü bir "ceza" veya bir "sınama" olarak gören ve bu şekilde tanrının varlığını "meşrulaştırmaya" çalışan dinsel/felsefi kuramların bütününe verilen addır. en eski ve en klasik örneği, eyüp^* meselidir.
  
  peter sloterdijk de der ki: "modern teodise, evrim (ilerleme)dir", yani, "ilerlemeye katkıda bulunan, evrimin gereği olan her şey, otomatik olarak meşrulaştırılmış sayılmaktadır modern çağda"
• (bkz: ying yang)
• iyiligin ve kotulugun nedenlerini, sonuclarini ve birbiriyle iliskisini irdeleme. teolojik olarak 4 ana yaklasim mevcuttur teodise problemine:
  
  (bkz: kadercilik)^*
  (bkz: takdir i ilahi)
  (bkz: dualizm)
  (bkz: karma)
• herkes zengin olsaydi zenginlik-fakirlik gibi bir kavramin olmayacagi gibi
  herkes iyi olsaydi iyilik ve kotuluk gibi bi kavram da olamayacakti
  hertaraf ayni isik seviyesinde olsaydi karanlik olur muydu ve ya golge?
  bu konular uzerinde felsefe yapmaktir teodise
• islam felsefesinde, insanın özgür iradesinin tercihleri dışındaki kötülüklerin de yaratıcısı tanrıdır. üstelik bu "tüm iyilikler ve kötülükler ondandır" şeklindeki ifade amentünün bir parçası olacak kadar da merkezidir inanç sistemi için.
• yunanca adalet ve tanrı kelimelerinin birleşiminden meydana gelmiştir (theodicy). tanrının adaleti ve dünyanın mevcut durumunu ifade etmede kullanılan felsefik bir terimdir.