• türk mutfağını en çok zedeleyen dönem. 97-02 arası yıllara denk gelir. allah, mutfağımıza bir daha o zor dönemleri yaşatmasın.

    edit: ben de katarakt varmış da ondan karanlık şey etmişim. yoksa apaydınlıkmış da kadrini kıymetini bilememişim. o kadar vurdunuz ki şu anda yoğun bakım monitöründen yazıyor, ah yine bir entry geldi :)

    not: tüm pizza yapan emektar annelerin ellerinden öperim, affetsinler. (bkz: tribünlere oynamak)
  • (bkz: dostum karanlık dönem demişsin ama bu altın çağ)
  • 4 parmak kalınlığında hamurun üstüne serpilmiş malzemelerle ortaya çıkan pofuduk şeyin, pizza olarak biz çocuklara yedirildiği dönem. yine de güzeldir. heyecanla beklenir fırından çıkması.
  • annemin, yahu bunun hamuru kalın oluyor sırf hamur yiyoruz diyerek ince hamurlu pizzayı icat ederek yapmaya başlamasıyla bizim evde yükselme dönemi şeklinde geçen dönemdir.
  • (bkz: evde denemeyin)

    öte yandan daha yöresel olan lahmacunu evde denememiş olmaları daha ilginç.
  • bahsedilenin aksine koca fırının başında yere oturup pizzanın pişmesini beklediğim aydınlanma çağıdır.
  • annelerin evde kulak mantisi yaptiklari altin donemle ortusen donem. ondan sonra hazir paketlenmis kayseri mantisi cikti, eski havasi kalmadi o gunlerin. evde yapilan pizzanin hamurunun kivamini pogaca hamuru gibi yapmayan, tam pizza hamuru gibi tutturabilen annelere ise destek olunup pizzaci acmalari saglanmadi; ziyan oldu o yetenekler.
  • bazı şerefsizlerin anne eli değmiş, sevgiyle yoğurulmuş, bol malzemeyle yapılmış, içinde sevgi ve şefkat olan anne pizzasına laf attıkları dönem. ulan it çocukken kare pizza dilimlerini hapur hupur götürmeyi biliyordun, iki dominos görünce o güzelim pizzayı kötülüyor musun adi herif? utan, utan.
  • nedense karanlık değil de hoş hatırladığım dönem. önce hamuru kendi açardı yıllar geçtikçe üşendi mi nedir bazlamayla yapmaya başladı (bkz: üşengeçliğin yaratıcılığı). şimdi dışarda yiyoruz pizzamızı.
  • umut sarıkaya şu çalışması ile bu döneme ışık tutmuştur.
hesabın var mı? giriş yap