hesabın var mı? giriş yap

  • vicdanı yüksek olan halkın olduğu bir ülkede %1 bile alması zordur. lakin biz beş para etmez bir milletiz ve % 50 ile getiririz hem de sanıldığı gibi dinle sömürülen, cahil bırakılmış halkımızın oyları ile değil orta sınıf ve zengin zümrenin, modern görünümlü, ruhu taş devrinde olan insanları sayesinde olacak bu.

    çok uzağa bakmayın, çalıştığınız iş yerine, oturduğunuz apartmandakilere bakın. ne şık, ne modern görünüyorlar değil mi? bi de onları sizin arkanızdan patrona yaptığı yalaklaıkları, iş çıkışında metrodaki engelli asansörleri kullanırken, trafikte 8 makas atarak hayatınıza kastettiği zamanları düşünün. ya da sitenizin apartman toplantısına gidin. sonra da yozgat'taki ücra bir köydeki köylüyü eleştirin. en azından onlar oy verirken, önceki dönem ürünlerini almayan ama şimdi az da olsa bir şeyler verip alan hükümete oy veriyor.

  • kemal doğulu: özlem sen ilk bölümlerde sessiz sakin biriydin, sonradan değiştin.
    yarışmacı özlem özden: evet ilk başlarda burada tozdan ışıktan lenslerimle sorun yaşıyordum, kendimi ifade edemiyordum... vs... vs... vs... (uzun açıklamalar)
    kemal doğulu: bütün bunların sebebi lens mi yani, lense mi bağlıyoruz? ne dedin tam anlamadım ben? ne dedi?
    nur yerlitaş: evet ne diyor bu?
    öykü serter: özlem lensmiş.

  • "-gelirken winston light alır mısınız?" notu üzerine almayı unutan kurye, yemekten sonra içersin deyip kendi sigarasından vermeyi teklif eder. yok önemli değil deyip geri çevrilir. 5 dakika sonra kapı çalar, yemekten sonra içilir der gene ve paketi uzatır. kıyamam be.

  • yaklaşık 1 senedir reel olarak havalimanında yaşadığına şahit olduğum, daha bu sabah poğaçasını alıp ikram ettiğim, boy uzunluğundan bagaj bantlarında yattığını düşündüğüm, hikayesini okuyunca çok üzüldüğüm basketbolcu. ki haberler çıkana kadar da basketbolcu olduğunu bilmiyorduk.

    söz edildiği gibi psikolojisi bozuk. ama zararsız. kimseden bir şey dilendiği yok, kendi halinde biri. kontuar ve bilet satışlara san francisco'ya gitmek istediğini söylemenin haricinde kimseyi rahatsız etmiyor.

    bir ara ortalıktan kaybolmuştu, bakırköy ruh ve sinir hastalıklarına yatırılmış ancak tedavi görmek istememiş. yaklaşık bir hafta önce geri geldi. az önce sohbet ettik insanların gelip kendisiyle fotoğraf çekilmesinden rahatsız oluyormuş, ki bu çok normal. pr çalışması falan yaptığını sanmıyorum, acınılası bir hali var. bomboş gözlerle çaresizce etrafa bakıyor.

    bir an önce destek olunup, sağlığına ve eski başarısına kavuşmasını dilerim.

  • kedinizi daha kucucukken sevgiliniz sokakta bulmustur, eve goturemez ve yuzunuze acinasi ama sevimli bir ifadeyle bakar, sizde tamam tamam bu gece benim evde kalsin ama sen bakarsin dersiniz. ertesi gun tekrar sokaga birakmaya niyetlenirsiniz fakat is isten gecmistir, kediyi sevicem diye sizinle ilgilenmez sizde dovunursunuz nerden aldim bu belayi basima diye. kediyi defetme planlari yaparsiniz ama basarili olamazsiniz. sonra bir gun sevgilinizden ayrilirsiniz ve kediyi birakmazsiniz, konusursunuz dertlesirsiniz, ondan kalan en muyuk miras olmustur artik.