hesabın var mı? giriş yap

  • ishal için doktora giderseniz salgın var der. bu benim bildiğim kadarıyla 30 yıldır böyle. hep ishal salgını var ama sıça sıça bitiremedik şunu bir türlü.

  • ulan hep tıraş. kültür önemliymiş de, iyi adam kalmamış da, ailesinin onaylaması lazımmış da, salla babam salla. çok düzgün arkadaşlarım var okumuş, kültürlü, iyi niyetli ama aileleri varlıklı değil. gariplerim hepsi yolda yürürken kaldırım parkelerini sayıyorlar.

    ülke çok ciddi bir ekonomik krizde ve erkeklerin yalnızca %5-10'u ekonomik olarak iyi durumda. onları match ettiğimizde kadınların %90-95 civarı da otomatik olarak eşleşemiyor işte.

    ne kadar meraklısınız la yalan söylemeye...

  • tam akp tarzı olmamış mı? gazetecileri içerip tıkıp sonrasında onlar gazetecilikten değil başka terör faaliyetlerinden içerideler ya da gezi zamanında gezicilere yardım eden işletmeleri kapatan belediyelerin kapatma sebebi olarak uygun yangın tüpü olmaması ya da faaliyet kolunda yanlışlık olması açıklaması yapmak gibi olmuş. bu örnekler çoğaltılabilir. yazık valla.

  • bu yurtdisindaki insanlar hakkinda yurticindeki herkesin bu kadar bilgi sahibi olmasi goz yasartici. valla bravo.

    oncelikle, oy vermek icin randevu alma gerekliligi ve bunun getirdigi zorluklari [bu yuzden egitim duzeyinin cok daha yuksek oldugu abd gibi ulkelerde yasayan turk vatandaslarinin oy verme orani, almanya gibi ulkelerde yasayan ve egitim seviyesi cok dusun turk vatandaslarinin oy verme oranindan daha yuksek zira randevu alma islemi bu insanlar icin pek de kolay bir is degil] vesaire bir yana koyalim.

    yurtdisinda oy verme islemi, turkiye'deki gibi herkesin yasadigi sehirde yapilmiyor. turkiye cumhuriyeti temsilciliklerine gideceksiniz. bu da ornegin abd'nin bati yakasindaki eyaletlerde (washington'dan, alaska'ya, colorado'dan hawaii'ye kadar) yasayan herkesin los angeles'a gitmesi demek.

    kafanizda canlanmamis olabilir, bahsettigim mesafeler soyle.

    - hawaii'den los angeles ~4000km.
    - alaska'dan los angeles ~4000km
    - denver-colorado'dan los angeles ~1400km

    simdi bu mesafeleri istanbul'a uygulayalim

    - istanbul'dan madrid 2800km
    - istanbul'dan berlin 1750km
    - istanbul'dan londra 2500km

    umarim mesafelerin buyuklugu hakkinda bir fikir vermistir. avrupa ozelinde, zaten gurbetci adam bu kadar yol tepecegine gider turkiye'de oy verir (sinir kapisinda)

    sahsen ben los angeles'a nispeten cok daha yakin olan san francisco'da yasiyorum. kalktim oy kullanmaya gittim. oncelikle haftasonu san francisco'da bulunmak zorunda oldugum icin mecburen bir is gunu izin almak zorunda kaldim. ayni sekilde yine hemen donmek zorunda oldugum icin araba ile degil, ucakla gittim. bunun oteliydi, araba kiralamasiydi, yeme icmesiydi $1000 civarinda para harcamam gerekti. ıki kisi icin $1500 diye dusunun. ben gittim bu parayi harcadim ve oyumu verdim. ama herkesten bekleyemem.

    bu baska ulkelerde ayni hesaplamalara yol acmiyor olabilir, her ulkenin karakteristigi farkli lakin hangi ulke olursa olsun, kalkip belki de mahallenizde oy kullanmak gibi bir is olmadiginin farkinda varmalisiniz.

  • anlama guclugu ceken ne kadar cok mal var. burada sorun para kazanan adamlara dava acmasi degil. para kazanmayan, oyle bir amaci da olmayan kisilere de dava acilmis olmasi. sapla samani karistirmayin. adam 10 sene once 15 sene oncenin paylasimindaki karikaturu bulup ona dava acmis. madem bu kadar buyuk bir ticari amac var, o dava actigin ve senin karikaturunun ustunden para kazanan adamlar 15 sene sonra sana cevap vermek yerine isvicre'de, miami'de takiliyor olurdu.

    sen de kendi malligina yan, 1 karikatur paylasip millet koseyi donebilirken ben niye bir sik olamadim diye. neyse kinaye var amk burada, simdi bunu da anlamayanlar olur yine kesin.

  • gol atan futbolcuyu elleriniz yırtılırcasına alkışlıyorsunuz. gırtlağınızı yırtarcasına bağırıyorsunuz. o da onun işi ne olacak şimdi? nasıl tiplersiniz siz kardeşim neyin tatavası bu?

    işini yapan herkes birbirini tebrik etsin, ne güzel işte. burger king'deki kızı tebrik eder, mağazadaki kızın da başarılarının devamını dilerim.

  • kültürün dışına çıkıp nazar kavramına bakınca çok tuhaf bir şey görürsünüz.

    bir kişi bakışlarıyla ve olumsuz düşünceleriyle sizi ve hayatınızı etkiliyor. mesela hasta ediyor ya da başınıza bir bela sarıyor veyahut boşanmanıza, ayrılmanıza neden oluyor. düşünce ve bakışla...

    evet, böyle baktığınızda psikotik bir belirti gibi, hezeyan gibi gözüken bir kavram nazar. kültürün içinde yer aldığı için psikotik olarak tanımlanmıyor olsa da kültürün kendisi hakkında bir şeyler söylüyor. nazar mevzubahis olduğunda iki kavram geliyor aklıma:
    öteki ve projeksiyon.

    öteki aslında alelade bir insandır ama berikine göre bakışı kötüdür, kıskançtır, hasetlidir. ötekinin kötülüğü, projekte edilen kötülüktür. bu projeksiyon ötekini daha da uzağa atar, projekte edilen kötülük başkasına atfedilmiş, böylece benlik kötülükten azad olmuş, ve üstüne üstlük temize çekilmiş olur. bir insan karşısındakini, elinde somut veri olmaksızın bir şeyle suçluyorsa o insanın kendini o şeyden temize çektiğini varsayabiliriz.

    nazar da bu zeminden köklenir. iyiyi ve kötüyü bir araya getirmekte zorlanan, bir yücelten bir yerin dibine sokan, nesne ile güvenli ve stabil bir ilişkisi olmayan insanlar toplumun çoğunluğunu oluşturduğu için nazar inancı güçlü bir şekilde varlığını sürdürmektedir. nazarın mevcudiyeti için kötüyü dışsallaştırmak zorunda olan, kendini ve nesneyi tek kutuplu algılayabilen bir kitlenin varlığı elzemdir.

    * toplumsal olarak nesne ilişkilerimizin bu hali, tarihi dinamiklere dayanıyor bence. bu konu üstünde kafa yormaya ve yazmaya değer diye düşünüyorum. kafamda toparlar toparlamaz bunun üzerine de yazacağım.

  • öyle karakterlidir ki;

    ununu elemiş eleğini asmış, 80 küsür yaşındaki başbakan'ın annesi tenzile erdoğan vefat eder, yayınlanmak üzere olan programı iptal eder...

    ama daha hayatının baharında, sırf senin ve benim için hayatını kaybeden 29 vatan evladının ardından, vur patlasın çal oynasın program yapar...

    belki bir yerde padişahına sevimli görünmüştür ama unutmasın ki bu devran da döner...

    nihayetinde, artık gözümde ve gönlümde de, zerre değeri olmayan bir adam acun... sanıyorum ki, bir milletin de...

  • neden sürekli ankara - istanbul arası kısaltılmaya çalışılıyor anlamış değilim. ben daha kadıköy'e gidemiyorum bir saatte, artık ankara'ya giderim.

    sanırım unutuldu bizim banliyo hattı :(

  • beş soruda kendisi hakkında konuşmak istediğim basketbolcudur:

    1) lebron çok kolay şampiyon olmadı mı?

    lebron'un diğer şampiyonluklarına göre daha kolay gözüken bu şampiyonluğunu batı konferansı'ndayken alması öncelikle ilginç bir durum. ikincisi, lebron eskiden iki tane kolay şampiyonluk verdi. ilki gibson, varejao gibi adamlarla finale çıkardığı cavs'in tecrübeli spurs karşısında ezildiği 2007 finali, ikincisi de kyrie ve love olmadan çıktıkları ve takımın en iyi ikinci oyuncusunun matthew dellavedova (!) olduğu ve buna rağmen iki maç aldıkları 2015 finali. dolayısıyla, bir tane kolay gözüken bir şampiyonluk alması genel çerçeveden bakıldığında şarttı.

    fakat bu kolay gözüken playoff macerasını kolay gösteren öğelerin başında lebron'un şu an kendisini çıkarttığı basketbol aklı seviyesi geliyor. bu konuya değineceğiz.

    2) anthony davis olmasa şampiyon olabilir miydi?

    elbette olamazdı çok büyük bir ihtimalle, ama jordan pippen olmadan şampiyon oldu mu? burada esas sorulması gereken soru şu: nasıl oldu da davis kariyerinin en iyi normal sezon ve playoff basketbolunu bu sene lakers'ta oynadı? işte bu sorunun cevaplarının başında, lebron'un davis'e kazanma kültürünü öğretmesi geliyor. ayrıca, geçmiş sezonlarda davis'in 75 maçtan fazla oynadığı bir sezon yok, ki ilk dört sezonunda sırasıyla 64, 67, 68 ve 61 maç oynamış. nasıl oldu da çıtkırıldım davis bu sene 71 maçın 62'sine çıkabildi? ki kaçırdığı maçların çoğu dinlenme amaçlı oldu. her darbede soyunma odasının yolunu tutan, takımının yüreğini ağzına getiren davis nasıl oldu da bu sene dayanıklılığını ciddi manada geliştirdi?

    3) lebron'un düşüşü ne zaman başlayacak?

    bazı yönlerden aslında başladı ama diğer pek çok sporcu (basketbolcu demiyorum) gibi hızlı bir şekilde düşmüyor lebron. fiziksel bazı özellikleri hem yaşı hem de yaptığı ekstra kilometreler sonucu (mesela 260 playoff maçı üç normal sezondan fazla yapıyor, ki playoff yoğunluğunu da düşünürsek sanki dört sezon gibi bir etki bırakıyor vücutta muhtemelen. dolayısıyla lebron'un nba kariyeri aslında 20 yıllık denebilir) biraz düşüşe geçti elbette ama kendisine çok iyi baktığı, çok akıllıca enerjisini harcadığı ve düşüşe geçen fiziksel özelliklerini mental ve basketbol aklı özellikleriyle kapattığı için hala prime bir lebron var karşımızda. lebron korkarım ki (lafın gelişi bir korku bu), 40 yaşına kadar (sakatlık yaşamazsa) nba'in en iyi üç-dört oyuncusu içinde olmaya devam edecek, çünkü lebron tarzı oyuncuların gururu ve basketbol aklı, nba'in en iyi 10 oyuncusunun dışında olmasına izin vermez kendisini. lebron, bu oyunun gördüğü en akıllı oyuncuların başında geliyor.

    bu yüzden de halihazırda çalıştığı en kaliteli diyetisyen, fitness hocaları, vs. ile çalışmaya devam ederek vücudunun 40 yaşında bile üst düzey kalmasını sağlamaya çalışacaktır. kalmadığı durumlarda lebron'un curry-magic johnson karışımı bir oyuna evrileceğini öngörmek zor değil. bundan altı-yedi sene önce hatırlanacak olursa, lebron'un atletizmi bittiğinde işe yaramaz bir oyuncu olacağı söyleniyordu, ki öyle olmadı. konu dışı ama sanki westbrook şu an o yönde ilerliyor gibi.

    4) lebron miami'ye giderek çok kötü gelenek başlamadı mı?

    bir kere bu geleneği başlatan lebron değil, kevin garnett'tir. garnett’in ray allen’la birlikte pierce ve rondo’nun yanına gitmesi modern zamanlarda süper takım kavramını tekrar alevlendirdi (70'lerde wilt'in, bill russell'a yenilmekten bıkıp jerry west ve elgin baylor'lı lakers'a katılması aslında bu türün ilk örneklerindendir). lebron'un, en iyi ikinci oyuncusu mo williams olan bir kadroyla boston’a karşı şampiyonluk kazanmasını beklemek gerçekçi değildi. işbilmez cavs yönetimi yeterli takviyeleri yapamayınca lebron da miami'ye gitti. bu durum, kendisinden birkaç sene sonra durant'ın gsw'ye gidişinden çok farklıydı. durant, iki sene önce şampiyon olmuş ve bir sene önce de nba tarihinin galibiyet rekorunu kırmış hazır bir takıma gidip inanılmaz bir dengesizliğe sebep oldu. zaten bu olmasa belki de şu an lebron'un beşinci veya altıncı şampiyonluğundan bahsediyor olacaktık.

    5) lebron tarihin en iyi basketbolcusu mu?

    yazılarını beğendiğim zach lowe'ın şu yazısını kesinlikle tavsiye ederim. özetle şunu diyor. kimi yenilgisiz olmayı (jordan) sever, kimisi uzun süreli dominasyonu (lebron). bu biraz zevk meselesi. o yüzden de unlu tatlıları seven ile sütlü tatlıları tercih edenleri aksi yönde ikna etmek ne kadar zorsa, bu da aynı.

    görüşümü belirtmeden önce bir de şunu söyleyeyim. lebron basketbol tarihinin üzerinde en çok baskı olan oyuncusudur. insanları daha çaylak yılından itibaren öyle standartlara alıştırmıştır ki, o standardın biraz altına düşse herkes burun kıvırır. veya standardı yakalasa, "lebron bu... bırakın da öyle oynasın," denir. yani lebron'un insanlara kendini beğendirmesi çok zordur. öte yandan, 2012 yılındaki boston 6. maçı öncesindeki stres seviyesi bence tarihte bir basketbolcu üzerine konabilecek en büyük baskıdır. düşünün miami o maçı kaybetse ikinci senesinde de hüsran yaşayan lebron/wade/bosh üçlüsü belki de dağılmanın eşiğine gelecekti ve belki de lebron uzun süre şampiyonluk göremeyecekti. o maç performansı playoff tarihinin en iyi iki üç performansından biridir.

    yaşım gereği her iki oyuncuyu da (mj ve lebron) yakından izlemiş biri olarak, son 2016 şampiyonluğundan sonra lebron'u ikinci sıraya yükseltmiştim mj'in ardından ve üçüncü sıradaki kareem ile arada pek de fark görmüyordum. soonraki yıllarda cavs'te kaybettiği şampiyonluklar ikinci sıradaki yerini sağlamlaştırdı. lakers'ta bu sezon yaptıkları ise (şampiyon olmasıyla ilgilenmiyorum) lebron'u 1b seviyesine yükseltti. yani, jordan 1a, lebron ise 1b benim gözümde. seneye de şampiyon olursa her ikisi de 1a olur ve ondan sonraki sene şampiyon olmayıp final bile oynarsa (veya seneye final oynayıp diğer sene şampiyon olursa) lebron 1a, jordan 1b olur gözümde.

    peki neden bu sene şampiyon olmasıyla ilgilenmedim? çünkü lebron ilk lakers'a geldiğinde yazdığım yazıda şampiyon olması için yanına iki süperstar lazım diyordum. ki lakers yönetimi de hem davis hem de kawhi hamlesini denedi. kawhi, lakers'ı satınca iki süperstara kaldılar ve bu formatta hem normal sezonu hem de batı'da birinci bitirmeleri benim için saygıyı hak ediyor. üstelik de clippers'ın daha derin ve yetenekli bir takım olduğu hususunda herkes hemfikir iken. ayrıca bubble'ın kendi avantajlarına rağmen ev sahibi olma avantajını kullanamadı lakers.

    basketbol, futbol gibi oyunlardaki süper yıldızları sürekli tarihte bir yere konumlandırmak, onların oynadıkları oyundan zevk alma katsayımızı düşürüyor. 2000'lere yeteneği, 2010'lara istikrarı ve kazandıkları ile damga vuran lebron'un 2020'lerin ilk yarısına nasıl bir damga vuracağını şahsen çok merak ediyorum. dile kolay, üç farklı on yıllık dönemden bahsediyoruz.

    klişe ile bitirelim: tadını çıkarın...